Netanyahu ordenou bombardear "a sede central" de Hezbollah para matar o seu líder

Benjamin Netanyahu, desde o seu hotel en Nova York, deu luz verde ao ataque á que se supón sede central de Hezbollah en Beirut momentos antes de pronunciar o seu belicoso discurso na Asemblea Xeral da ONU.

Polo menos dúas persoas morreron e outras 76 quedaron feridas no bombardeo, segundo o Ministerio de Saúde libanés, que describe estas cifras como un balance preliminar.

O obxectivo era o xefe da agrupación, Hasán Nasrala, segundo confirmaron á prensa hebrea fontes de seguridade anónimas.

O Exército israelí non confirmou se Nasrala estaba ou non na sede do grupo no momento do ataque, segundo confirmaron as mesmas fontes. Con todo, fontes castrenses aínda non fixeron pública ningunha información oficial sobre os obxectivos ou o resultado do bombardeo, o máis forte perpetrado tras case un ano de conflito.

A Axencia Nacional de Noticias do Líbano (ANN) informou de que os bombardeos provocaron "grande destrución" e o derrube de varios inmobles residenciais do Dahye, mentres que tamén deixaron importantes danos materiais no barrio de Haret Hreik, onde tamén viñeron abaixo algúns edificios, segundo o medio estatal.

Fortes explosións soaron por toda a capital e poboacións adxacentes, e enormes columnas de fume puidéronse ver desde grandes distancias, algo que non ocorrera con ningún dos seis bombardeos perpetrados contra a zona desde o inicio dos choques o pasado 8 de outubro.

Segundo o portavoz castrense, Daniel Hagari, a Forza Aérea israelí atacou arredor das 17:30 horas "o epicentro" de Hezbollah na capital libanesa, incrustado baixo "edificios civís" no suburbio de Dahiyeh, un coñecido bastión desta milicia xiíta.

"Despois de case un ano en que Hezbollah disparou foguetes, mísiles e drons suicidas contra civís israelís, despois de case un ano no que Israel advertiu ao mundo e díxolle que debía deter a Hezbollah, Israel está a facer o que todo Estado soberano do mundo faría", dixo Hagari nunha rolda de prensa tanto en hebreo como en inglés.

Israel está "tomando as medidas necesarias para protexer ao noso pobo, para que as familias israelís poidan vivir nos seus fogares, de forma segura", engadiu.

Netanyahu non pensa nun cesamento do fogo, pero tende a man a Arabia Saudita

O primeiro ministro israelí, Benjamin Netanyahu, deixou claro hoxe na Asemblea Xeral da ONU que non pensa aceptar un cesamento do fogo en ningunha das frontes -nin en Gaza nin no Líbano-, pero tendeu a man a Arabia Saudita para un eventual acordo de paz e recoñecemento mutuo.

Nun ton desafiante, Netanyahu dixo que non tiña intención de acudir á semana de Alto Nivel da ONU, pero decidiu facelo "tras escoitar todas as mentiras e calumnias dirixidas contra o meu país desde este mesmo podio, para deixar as cousas claras", en referencia a todos os chamamentos que decenas de países fixeron estes días para que declare un cesamento do fogo.

Nin sequera mencionou as palabras "tregua" ou "cesamento do fogo", pero deixou claro que no referente a Gaza, "non imos descansar ata traer aos reféns restantes a casa".

Netanyahu, que falou durante 35 minutos, trouxo consigo desde Israel a familiares dos reféns que estiveron ou están en mans de Hamas desde o 7 de outubro, que o recibiron cunha longa ovación desde a tribuna de invitados ao entrar na sala e aplaudírono en numerosas ocasións.

Unha grande parte do seu discurso dedicouno a alertar sobre a ameaza que Irán supón para o seu país e para o mundo e achegou -de modo parecido ao que fixo o ano pasado- un 'mapa maldito' onde Irán e os seus aliados Siria, Iemen e Líbano traen a guerra a unha rexión e frustran así o que podería ser un 'mapa bendito' no que un mundo árabe en paz con Israel sería a ponte perfecta entre Europa e Asia.

Alzando a voz en numerosas ocasións, asegurou: "Teño unha mensaxe para os tiranos de Teherán: se nos atacan, atacarémoslles. Non hai lugar en Irán que o longo brazo de Israel non poida alcanzar e iso vale para todo Oriente Medio".

Israel non se conforma con ser "o carneiro que vai ao sacrificio. Os soldados de Israel devolveron o golpe con incrible valor e un sacrificio heroico", sentenciou.

"E teño outra mensaxe para a Asemblea e o mundo fóra de aquí: estamos a gañar", exclamou.

Aínda que se referiu aos atentados terroristas de Hamas, non mencionou os palestinos como pobo nin como Autoridade Palestina en ningún momento e, no seu lugar, quixo lanzar unha mensaxe conciliadora cara a Arabia Saudita, á que convidou a sumarse a un acordo de paz mutuo que traería supostamente unha era de prosperidade á rexión.

"Que bendicións podería traer a paz con Arabia Saudita", afirmou, e detallou que os froitos dese acordo se reflectirían de inmediato na economía, a seguridade, o turismo, a agricultura, a auga e ata a intelixencia artificial: "Unha paz así sería un fito histórico, traería a reconciliación entre árabes e Israel, o islam e o xudaísmo, A Meca e Xerusalén", dixo o mandatario israelí.

Esa posible alianza, á que xa se adheriron os países dos chamados 'acordos de Abraham' -Emiratos, Marrocos, Barhein- e previamente Exipto e Xordania, todos eles asinantes de tratados de recoñecemento de Israel, ten segundo Netanyahu un principal inimigo: Irán, que a través das súas 'delegacións' en Siria, Iemen ou Líbano opóñense a toda reconciliación.

Unha tese sempre repetida por Israel é que non existe tal cousa como 'un problema palestino', xa que son un pobo árabe que poderían atopar acomodo en calquera outro país árabe, unha idea ou plan que o rei Abdalá de Xordania xa descartou por completo no seu recente discurso ante a Asemblea Xeral.

O pasado martes, o monarca xordano dixo con vehemencia: "Hai extremistas que están a arrastrar á nosa rexión ao bordo dunha guerra total e isto inclúe aos que seguen propagando a idea de Xordania como patria alternativa. Pois serei moi, moi claro: iso nunca vai suceder, nunca aceptaremos o desprazamento forzoso dos palestinos", remarcou.