O Supremo recoñécelles a fixos descontinuos computar como antigüidade o tempo de inactividade

O Tribunal Supremo estableceu que, a efectos do cómputo dos servizos previos na Administración dos traballadores fixos descontinuos, debe terse en conta todo o tempo de duración da relación laboral, incluídos os períodos nos que non houbo traballo efectivo.

Nunha sentenza datada o pasado 6 de marzo á que tivo acceso EFE, a Sala do Contencioso desestimou un recurso de Facenda contra unha fallo do Tribunal Superior de Xustiza de Madrid (TSXM) de outubro de 2022 que daba a razón a un traballador.

O TSXM recoñeceu o dereito do traballador a efectos de que se lle computase a antigüidade na súa relación laboral previa á súa adquisición da condición de funcionario público por anos naturais tanto a efectos económicos (de recoñecemento de trienios) como de promoción profesional, incluídos os períodos de tempo entre chamamentos nos que non houbo prestación efectiva de servizos.

O que aclara o Supremo é se na Administración Pública se poden recoñecer os servizos previos prestados mediante un contrato de traballo fixo descontinuo, tendo só en conta o tempo de servizos efectivos prestados, ou deben engadirse tamén os períodos de tempo entre chamamentos nos que non houbo prestación de servizos efectivos.

O Supremo recoñece que a lei fala de servizos "efectivos", polo que aqueles que non teñan este carácter non poden ser recoñecidos como servizos previos na Administración, aínda que fronte a isto caben certas consideracións.

A primeira delas é que ningunha norma española pode ser interpretada e aplicada en contra do que establece o dereito europeo, que recoñece ao traballador fixo descontinuo todo o tempo da relación de traballo como tempo de servizos previos.

Ademais, un determinado período de tempo pasado "non adquire ou perde" a condición de servizos previos polo feito de que quen agora o pide sexa empregado a tempo completo ou a tempo determinado, destacan os maxistrados.

Así mesmo, incluso deixando de lado a lexislación comunitaria, cando unha persoa que traballou a tempo completo para a Administración -como persoal estatutario interino ou como persoal laboral- adquire a condición de funcionario público o recoñecemento dos seus servizos previos na Administración abarca "todo o tempo desa relación", incluídos aqueles períodos en que non houbo traballo real e efectivo, como vacacións ou baixas por enfermidade.

Non se pode aplicar aos fixos descontinuos unha interpretación "máis rigorosa" do precepto legal, computando só os días realmente traballados, e non cabe tampouco considerar, como pretende o avogado do Estado, que o contrario discrimine os empregados a tempo completo.

O propio Tribunal supremo pronunciouse xa nalgunha ocasión sobre iso, e considerou que "non procede entender que aos traballadores fixos descontinuos (...) se lles compute, a efectos de dereitos económicos e de promoción profesional, unicamente o tempo efectivamente traballado, senón que ha de terse en conta todo o tempo de traballo da relación laboral".

A sentenza puntualiza que o ditame non afecta o persoal laboral que presta servizos de forma esporádica ou está integrada nunha bolsa de traballo.