Os cardeais reúnense para elixir a data do conclave e tecer alianzas
Ten que fixarse entre o 5 e o 10 de maio para respectar os vinte días máximos establecidos tras a morte do pontífice
A primeira dificultade será a cuestión da participación de Angelo Becciu, a quen Francisco retirou os privilexios de purpurado

Os cardeais chegados a Roma continúan este luns as congregacións xerais, as reunións preparativas para o conclave ao que xa este luns poderán poñer data, co obxectivo de que os purpurados localicen un candidato e tezan alianzas para votar na capela Sixtina.
Despois do solemne funeral do papa Francisco, ao que asistiron preto de 220 cardeais dos 252 que forman o colexio cardinalicio, os nun tempo chamados "príncipes da Igrexa" acudirán en sesións de mañá e tarde á aula do sínodo.
Neste espazo, utilizado para as asembleas da Igrexa católica, deben acordar como primeiro punto unha data para a celebración do conclave.
As regras son claras: tras os "novendiais", os nove días de loito con misas en San Pedro polo papa Francisco, que comezaron este sábado co seu funeral, a data do conclave ten que fixarse a partir do 5 de maio e ata o 10, para respectar os vinte días máximos tras a morte do pontífice como modificou Bieito XVI para acelerar o proceso.
A elección da data dependerá da presenza de todos os cardeais electores en Roma, que son 133, xa que se produciron dúas baixas por motivos de saúde: o español Antonio Cañizares e o bosníaco Vinko Puljić.
Nestas primeiras tomas de contacto antes do funeral, os cardeais procedentes de 71 países diferentes recoñecen que tiveron pouco tempo para coñecerse e por iso o necesitan para familiarizarse, coñecerse, comparar opinións e identificar posibles candidatos.
Dos 133 que entrarán na capela Sixtina, un total de 108, un 80 %, foron elixidos polo papa Francisco nos seus doce anos de pontificado e dez consistorios, pero isto non indica que sexan todos "bergoglianos".
Moitos deles non se viron na súa vida porque chegan de lugares tan periféricos como Mongolia, Irán ou Papúa Nova Guinea e proceden de realidades moi diferentes e con ideas completamente diverxentes.
Aquí entrarán en xogo os chamados "facedores de reis", un termo que os cardeais odian "porque non estamos a elixir un rei", como explicou nunha conferencia de prensa o cardeal Reinhard Marx, de 71 anos.
Porén, é certo que están entre os máis experimentados do colexio cardinalicio e capaces de aglutinar consensos cara a un candidato.
"Non creo que os nove días dos novendiais sexan dabondo", di un cardeal anónimo ao diario La Repubblica anticipando que os purpurados están moi divididos e serán días moi intensos.
Aínda que Marx tamén vaticinou que o conclave durará poucos días. A importancia das congregacións quedou patente na elección de Jorge Bergoglio.
A elección de Bergoglio
O momento decisivo foi o 9 de marzo de 2013, tres días antes de que os electores entrasen na capela Sixtina, cando o entón cardeal de Bos Aires se puxo en pé e pronunciou un discurso que durou algúns minutos.
O relatorio, que debería ser confidencial, como todo o que ocorre nas congregacións, filtrouse porque o cardeal cubano Jaime Ortega, emocionado por estas palabras, pediulle o texto ao arcebispo de Bos Aires.
"A Igrexa está chamada a saír de si mesma e ir cara ás periferias, non só as xeográficas, senón tamén as existenciais", dixo Bergoglio nun discurso case programático que entusiasmou sobre todo os cardeais non italianos.
Participación de Becciu
A primeira dificultade que terán que afrontar desde mañá os cardeais será a cuestión da participación ou non de Angelo Becciu, a quen Francisco retirou os privilexios de purpurado pola súa implicación nun escándalo financeiro -polo que foi condenado-, pero el insiste en que conserva as prerrogativas de entrar no conclave.
Os medios falaron de dúas cartas que ensinou o secretario de Estado, Pietro Parolin, nas primeiras congregacións asinadas por Francisco nas que indicaba que Becciu non podía participar no conclave, pero que ninguén confirmou.
A súa insistencia obrigará aos purpurados a votar en segredo se admitir ou non na Sixtina a Becciu, que foi un potente substituto de Asuntos Xerais da Secretaría de Estado e prefecto da Causa dos Santos.