Un xulgado vigués avala a política de Ryanair de pagar a equipaxe de man excesiva

O Xulgado do Mercantil número 3 de Pontevedra, con sede en Vigo, avalou nunha sentenza a política de equipaxe de man de Ryanair e rexeitou, de acordo coa xurisprudencia, unha demanda de dous pasaxeiros aos que aeroliña lles cobrou por superar o límite de volume contratado.

Os pasaxeiros demandaron a compañía aérea por cobrarlles 91,98 euros por transportar paquetes superiores ao tamaño contratado en setembro de 2021 nun voo entre Ponta Delgada e O Porto.

Os demandantes, segundo recolle a sentenza, pagaron un servizo adicional á tarifa estándar, que só permite un bolso de determinadas dimensións, para poder transportar no habitáculo dous paquetes: un bolso e unha maleta de ata 10 quilos, cunha dimensións de 55x40x20 centímetros.

Non obstante, os clientes de Ryanair, segundo a sentenza, transportaban paquetes que superaban o volume contratado, polo que o persoal da aeroliña lles esixiu o pago de 91,98 euros ao embarcar.

"Non consta que se esixira aos pasaxeiros o pago dun suplemento por non facturar a equipaxe de man, entendendo como tal aquela que non supere as dimensións indicadas pola compañía aérea", explica a sentenza.

Engade que a compañía "non impón aos pasaxeiros a obriga de facturar toda a súa equipaxe, senón que permite viaxar con equipaxe de man en cabina sen custo adicional".

A sentenza ditouse con data do 26 de xullo e contra ela non cabe recurso de suplicación. Nesta sentenza a maxistrada tivo en conta a xurisprudencia do Tribunal de Xustiza da Unión Europea (TXUE) do 18 de setembro de 2014, na que se asegura que a equipaxe de cabina "non pode estar suxeita a un suplemento de prezo, sempre que cumpra os requisitos razoables de peso e dimensións e cumpra cos requisitos de seguridade aplicables".

Ademais, a maxistrada viguesa destaca que a sentenza do Tribunal Supremo (TS) do 7 de xullo de 2021 tamén considerou que as tarifas adicionais establecidas por Ryanair para a equipaxe facturada son "unha cláusula que está amparada pola liberdade de fixación do prezo do transporte de pasaxeiros e as condicións das que goza a compañía aérea", para que "non infrinxa a normativa de protección do consumidor".

Segundo subliñou a maxistrada do Mercantil, "a esixencia deste complemento de facturación da equipaxe, no momento do embarque, responde a razóns lóxicas e obxectivas apreciables pola súa dimensión, peso e dimensión" e os demandantes non acreditaron que a súa equipaxe de man cumpriu as dimensións esixidas pola empresa.

"Non é posible esixir ás compañías aéreas, xa que excedería o razoable, que non limiten aos pasaxeiros á equipaxe de man, xa que son as dimensións da cabina da aeronave e a súa carga máxima as que implican a necesidade de establecer un límite", engade.

Ademais, indica que "non pode haber abusos", desde a perspectiva de que o servizo e a tarifa "non se impón, senón que se acepta libremente".

Afirma que o servizo é "real e engádese (non limitativo) ao dereito do viaxeiro a transportar gratuitamente unha equipaxe como equipaxe de man" e afirma que este servizo engadido "opera como compensación (reciprocidade) pola baixada de as tarifas que aplican as empresas, fundamentalmente as denominadas low cost ou baixo custo”.

Por todos estes motivos, o maxistrado decretou que a estimación da demanda, que os dous viaxeiros presentaron en Vigo, non é axeitada, ao tratarse da súa cidade de residencia.