Pradas di que non tiña asesores en emerxencias e que os técnicos tiñan que coordinar

A exconselleira de Xustiza e Interior da Generalitat Valenciana, Salomé Pradas, declarou ante a xuíza de Catarroja que investiga a xestión da dina, que o seu cargo era institucional e que non dispoñía de asesores en materia de emerxencias. Afirmou que foron os expertos quen debían coordinar a resposta, e que non seguir os plans establecidos podería considerarse “unha temeridade” ou mesmo un delito de prevaricación.

Na súa comparecencia do 11 de abril, Pradas reiterou que non dirixía a emerxencia, que carecía de experiencia no ámbito e que os plans están deseñados para aplicarse de forma automática, sen que as autoridades deban tomar decisións técnicas. Indicou que é licenciada en Dereito e exerceu a avogacía, mais non ten formación técnica.

O papel do Cecopi e a ausencia de pantallas informativas

Pradas subliñou que o gabinete da Consellería estaba composto por persoal de comunicación e parlamentario, pero sen especialistas en emerxencias. Os únicos expertos presentes eran os do comité asesor do Cecopi. Tanto ela como a delegada do Goberno, Pilar Bernabé, eran, segundo dixo, representantes institucionais e non técnicas.

Remarcou que, segundo o plan de inundacións, ao decretarse o nivel 2 constitúese un comité de dirección único e coordinado, no que a presenza das administracións garante unha resposta eficaz. “Non hai mando único, senón dirección única”, resumiu.

Presentou tamén unha fotografía da sala do Cecopi e afirmou que non había pantallas de televisión nin paneis informativos, só unha conexión por Webex. Describiu o espazo como tres paredes, unha porta, un panel con porta e un corredor cunha neveira e unha cafeteira. Na sala do CCE —non do 112— había funcionarios con pantallas, pero sen información detallada.

Coordinación e cronoloxía do 112

Segundo a exconselleira, ás 8 da mañá encomendou á súa xefa de gabinete o seguimento da situación e solicitou tamén a implicación do secretario autonómico e o director xeral de emerxencias. Contactou coa alcaldesa de Valencia para coñecer a evolución da dina. Criticou que non foi convocada pola delegada do Goberno á reunión das 9:30 h con outras administracións, algo que considerou un erro de coordinación.

Sobre o río Magro, explicou que o CCE emitiu unha alerta ás 12:20 h, despois de recibir datos da CHJ dez minutos antes. A pesar de que a CHJ informou en tres ocasións da baixada do caudal, non advertiu cando volveu subir.

Activación da UME e atrasos na resposta

Relatou dúas chamadas con Bernabé, ás 12:23 e ás 12:48 h. Nese momento, ningún dos dous propuxo activar a UME porque a emerxencia de nivel 2 aínda non fora declarada e xa había bombeiros despregados. Con todo, ás 14:00 h, tras ter noticia do desbordamento do Magro ao seu paso por Utiel, solicitou a UME “de inmediato”, aínda que tardou tres horas en activarse.

Referiuse tamén a avisos da CHJ enviados por correo electrónico entre as 13:40 h e as 16:13 h, pero asegurou que nunca chegaron ao Cecopi. Segundo ela, ata as 18:43 h non se tivo información clara sobre o caudal, e os avisos da CHJ nese momento incluían tres advertencias previas que, segundo Pradas, nunca se recibiron.

O Cecopi comezou ás 17:00 h, e ela permaneceu presente desde entón ata o seu cesamento.

Falta de avisos sobre o Barranco do Poyo

Pradas insistiu en que “ninguén” lle advertiu do risco do Barranco do Poyo e que actuou segundo as propostas dos técnicos. Afirmou que a Generalitat tivo coñecemento do ocorrido ao redor das 21:00 h, cando a barrancada xa se producira.

Sobre o sistema ES-Alert, asegurou que estaba en fase de probas e que non era entón un mecanismo operativo de aviso á poboación. Negou que se atrasase o envío de alertas por esperar ao president Carlos Mazón e atribuíu o atraso á complexidade da situación e á falta de información.

Chamadas ao 112 e coordinación territorial

Recoñeceu que o servizo 112 chegou a colapsarse e que non se atenderon todas as chamadas, a pesar de estar reforzado. Dixo descoñecer se foi por causas técnicas e que esas chamadas non chegaban ao Cecopi, porque estaban en edificios distintos. Asegurou que non recibiu avisos de municipios como Paiporta ou Chiva, xa que a prioridade estaba posta en Utiel-Requena e Forata.

Por último, Pradas defendeu que actuou “desde o primeiro momento facendo o posible” desde a súa posición institucional e considerou que a emerxencia nacional debía terse declarado ese mesmo día.