A Audiencia de Sevilla cuestiona o amparo do Constitucional a Chaves e Griñán

A Audiencia de Sevilla cuestionou que o amparo concedido polo Tribunal Constitucional a condenados do caso ERE de Andalucía como Manuel Chaves e José Antonio Griñán sexa do todo compatible co dereito da Unión Europea e pediu opinión ás partes sobre se a corte de garantías se extralimitou e invadiu ámbitos reservados aos xuíces.

Nunha recente providencia á que tivo acceso EFE este mércores, a Sección Primeira do tribunal provincial expón desta forma dúbidas sobre a compatibilidade da resolución do Tribunal Constitucional, que anulou a pena de cárcere ao expresidente andaluz José Antonio Griñán e rebaixou a pena do tamén expresidente Manuel Chaves, co dereito da Unión Europea.

Por iso, dá audiencia ás partes para que aleguen sobre a posible formulación dunha cuestión prexudicial de interpretación ante o Tribunal de Xustiza da Unión Europea (TXUE), precisamente despois de que o PP, que exerce a acusación popular na macrocausa, xa presentara unha cuestión prexudicial relacionada con este asunto.

Na súa resolución, a Audiencia sevillana lembra que o Constitucional estimou parcialmente recursos de amparo de condenados na denominada peza política dos ERE para restablecer o dereito fundamental á legalidade penal que considerou vulnerado.

Desta forma, o TC declarou a nulidade parcial das sentenzas condenatorias tanto da Audiencia de Sevilla como do Tribunal Supremo e ordenou ao órgano provincial que ditase un novo pronunciamento "respectuoso co dereito fundamental que se entende vulnerado".

Compatibilidade co dereito da Unión

Agora, ante a "conxuntura" de ditar eses novos pronunciamentos, a Audiencia destaca que non pode "deixar de lado" a posibilidade de que as valoracións que fai o Constitucional nesas sentenzas "non sexan do todo compatibles co dereito da Unión", indica a providencia.

Nese punto fai referencia a artigos do Tratado de Funcionamento da Unión Europea e da Lei Orgánica de Poder Xudicial e dá audiencia ás partes para que, no prazo de dez días, aleguen sobre a posible formulación dunha cuestión prexudicial de interpretación ante o Tribunal de Xustiza da Unión Europea.

Concretamente, pide a opinión das partes sobre se o Constitucional se "extralimitou" na función de control que lle corresponde, "invadindo ámbitos reservados á xurisdición dos xuíces e tribunais" ao revisar o exposto tanto pola propia Audiencia de Sevilla como polo Tribunal Supremo.

Neste sentido, a Audiencia fala dunha "interpretación alternativa" por parte da corte española de garantías de elementos normativos dos tipos penais de prevaricación e de malversación de fondos públicos.

Tamén expón se a interpretación do Constitucional sobre as leis de orzamento de Andalucía dos anos 2002 a 2009 "se opón" á normativa e xurisprudencia comunitaria ao deixar "á marxe de todo control" aquilo que teña que ver coa actividade orzamentaria, desde a fase inicial de elaboración dos orzamentos á fase final da súa execución.

"Situación de desprotección"

"Isto podería xerar unha situación de desprotección do patrimonio público e unha diminución do correcto funcionamento da actividade patrimonial do Estado, da confianza da sociedade no manexo honesto de fondos públicos e dos deberes de fidelidade e transparencia que teñen os funcionarios públicos, a cargo dos bens da administración pública", sentencia a Audiencia.

Ademais, expón a posibilidade de que a doutrina do TC incumpra as esixencias internacionais de loita contra a corrupción política, "incompatible" co disposto no Tratado de Funcionamento da Unión Europea sobre a loita contra a fraude e contra a actividade ilegal que afecte os intereses financeiros da Unión.

Tamén alude á posibilidade de que os tribunais ordinarios non apliquen as sentenzas do Tribunal Constitucional "interpretativas" das normas legais autonómicas (leis de orzamento de 2002 a 2009) que, ao seu xuízo, "conducen a entender como lícitas as condutas dos acusados cando, segundo os tribunais ordinarios nacionais, as normas non exclúen a tipicidade penal".

A Audiencia conclúe a súa providencia indicando que, contra esta, non cabe recurso, dado que a finalidade da resolución é decidir se procede ou non a posterior formulación dunha cuestión prexudicial.

Este último xiro suma un novo capítulo a unha macrocausa como a dos ERE que, máis alá do agora cuestionado pronunciamento do Constitucional e as dúbidas expostas sobre a conformación do tribunal que debía pronunciarse, segue ademais viva nos tribunais -máis dunha década despois de iniciarse- cun centenar de pezas separadas, aínda pendentes.