A exconselleira de Xustiza valenciana pide arquivar a causa penal da DINA e non ser cabeza de turco
Engade que ninguén atentou contra a vida dos falecidos e a causa fundamental desas mortes foi a magnitude dunha catástrofe natural

A defensa da exconselleira de Xustiza Salomé Pradas pediu que se arquive a causa penal da dina e cualificou de "absolutamente inadmisible que se seleccione como cabeza de turco" a súa representada ".
Así consta nun recurso de apelación presentado á xuíza que instrúe a causa polas mortes e lesións pola dina do 29 de outubro, que deixou 225 mortos e 3 desaparecidos.
Ademais de enfocar a "orixe principal" do sucedido á "inexistencia das obras de canalización dos ríos que arrastraron as augas polo barranco do Poyo, obras non executadas por decisións de administracións anteriores", engade que "ninguén atentou contra a vida dos falecidos" e a causa fundamental desas mortes foi "a magnitude dunha catástrofe natural".
Esta, "polas súas características e velocidade do seu curso", constituíu "un fenómeno de imposible previsión ou na súa falta, de evitación", polo que o "procedente é o arquivo", afirma o recurso.
O procedemento penal "non é o idóneo"
Este procedemento penal, "aínda que se inspire no loable propósito de 'facer xustiza', debe reconducirse" a evitar que os feitos volvan suceder e a reparar as vítimas, polo que a vía penal "non é a idónea", sostén a defensa de Pradas.
Seguir na vía penal, expón, é unha tarefa "verdadeiramente hercúlea pola súa complexidade, extensión, duración no tempo, persoas físicas e xurídicas involucradas" e custo, que "só conduce á consecuente frustración das vítimas, moitas das cales probablemente nin sequera alcanzarán a ver o final dese incerto camiño".
A defensa de Pradas sostén que en España ocorren "de cando en vez traxedias da natureza que producen gran cantidade de vítimas en moi pouco espazo de tempo", como a riada de Valencia de 1957 ou a pandemia de covid-19, nas que non se responsabilizou penalmente ningunha autoridade.
Tamén sinala que "non é admisible centrar a cuestión" no atraso do envío da mensaxe de alerta á poboación, porque "nos feitos interviñeron por acción ou omisión innumerables organismos das distintas administracións", porque "non é verdade que existise un mando único", senón un Cecopi, e porque faltaban protocolos.
Tamén lamenta que se atribúa a Pradas a "máxima autoridade" na emerxencia, "obviándose que existía codirección coa delegada do Goberno", en alusión a Pilar Bernabé.
Cuestiona que a xuíza parta "do apriorismo de que exclusivamente "correspondía ás autoridades autonómicas alertar a poboación'", porque as competencias na dina "non se refiren só a Protección Civil" e "o Estado ten igualmente competencias e del dependen organismos que tamén participaron de modo relevante nos feitos", como a Delegación do Goberno, Aemet e a Confederación Hidrográfica do xúcar.
O exnúmero 2 de Emerxencias di que o 112 non enviou ningunha mensaxe ao Cecopi o 29 de outubro
O exsecretario autonómico de Emerxencias Emilio Argüeso, un dos dous imputados na causa sobre a xestión da dina, afirmou que "o 112 non chegou a enviar mensaxe ningún ao Cecopi en toda a tarde-noite" do 29 de outubro.
Así o afirma a súa defensa no recurso ao auto da súa imputación. Nel insístese en que non se expresan "os motivos, feitos, indicios, situacións, omisións" que se lle imputan para ser citado a declarar o próximo 11 de abril como investigado.
O recurso expón que nas chamadas de vítimas recollida pola xuíza de Catarroja que instrúe a causa apréciase que "chamaban o 112, organismo que depende da Axencia Valenciana de Seguridade e Resposta ás Emerxencias" e cuxa xestión está asignada a "a xefa de Servizos de Coordinación de Emerxencias".
Ademais, considera rechamante que a xuíza non chame declarar como investigada "a responsable do 112 naqueles fatídicos días, e si o secretario autonómico de Seguridade e Emerxencias, que era un membro máis do Cecopi, organismo onde nunca chegaron" as chamadas do 112.
A defensa do ex úmero dous de Salomé Pradas na Consellería de Xustiza e Interior insiste en que "non tiña competencia orgánica ou funcional algunha para decidir nin se se enviaba ou non a mensaxe" de alerta da poboación que finalmente se mandou ás 20.11 horas, "nin o contido da mesma, nin á hora en que debía enviarse".
Expón que, segundo a xuíza, o citan polas declaracións de familiares e testemuñas, informes e documentación da causa, pero nos audios transcritos de "situacións tráxicas" que viviron algunhas persoas "en absoluto" se desprende que Argüeso "tivese nada que ver".
Tamén considera que non concretar no auto de imputación os feitos concretos levados a cabo, por acción ou omisión, polo investigado "viola abertamente" o artigo 24 da Constitución e por iso "débese declarar a nulidade do auto" no que o chaman a declarar.
O exalto cargo insiste en que a xuíza non relacionou no seu auto a totalidade de vítimas mortais nunha causa sobre presuntos homicidios imprudentes, o que supón unha "grave omisión" para poder declarar con "garantías" e pide que se anule o auto de imputación.