A idade legal de xubilación subirá aos 66 anos e oito meses coa chegada de 2025

Os españois que queiran xubilarse a partir do 1 de xaneiro de 2025 co 100 % da pensión terán que ter polo menos 66 anos e oito meses feitos, en virtude da reforma de pensións de 2013, en que se elevaba progresivamente a idade de xubilación desde os 65 aos 67 anos nun horizonte total de 15 anos.

Estes 66 anos e oito meses será a idade que se esixa para quen acredite menos de 38 anos e tres meses de cotización (en 2024 esíxense 66 anos e seis meses feitos para poder xubilarse con menos de 38 anos anos cotizados).

Se se superan os 38 anos e tres meses cotizados, os traballadores que queiran xubilarse desde o 1 de xaneiro de 2025 co 100 % da pensión terán que ter 65 anos feitos.

O que non cambiou coa reforma de 2013 é o requisito de cotización mínima para poder acceder á pensión contributiva de xubilación, que se mantén en polo menos 15 anos, dous dos cales deben estar comprendidos nos 15 anos anteriores á xubilación.

Xubilación parcial

En caso de que os traballadores queiran acceder á xubilación parcial sen que a empresa faga un contrato de substitución, a idade mínima de acceso será a idade ordinaria de xubilación que en cada caso resulte de aplicación.

Se a empresa fai un contrato de substitución para cubrir o tempo de traballo que deixa de traballar a persoa que se xubila parcialmente, a idade mínima de acceso para a xubilación parcial será desde o 1 de xaneiro de 2025 de 62 anos e oito meses se se teñen cotizados máis de 36 anos e tres meses, ou de 63 anos e catro meses no caso de que se teñan 33 anos cotizados.

Xubilación anticipada

A Seguridade Social permite xubilarse anticipadamente aos traballadores de forma voluntaria ata un máximo de 24 meses antes da idade legal ordinaria. Deste xeito, en 2025, a idade mínima de acceso á xubilación anticipada voluntaria será de 64 anos e oito meses, sendo obrigatorio cotizar polo menos 35 anos para poder acceder a esta modalidade. Se a carreira laboral é máis longa, permítese adiantar o retiro con 63 anos feitos.

Ademais, para poder acceder a esta modalidade, o importe da pensión para cobrar polo traballador ten que ser superior á contía da pensión mínima que lle correspondería pola súa situación familiar ao facer os 65 anos. Pola contra, non pode anticipar o seu retiro.

Se a xubilación anticipada é involuntaria, é dicir, forzosa, é posible xubilarse ata un máximo de 48 meses antes da idade de xubilación ordinaria. Así, para 2025, téñense que ter feitos 62 anos e oito meses e cotizar polo menos 33 anos. No suposto de carreiras laborais máis longas, a idade mínima é de 61 anos.

Cando un traballador se xubila de maneira anticipada, a Seguridade Social aplica unha serie de coeficientes redutores sobre a contía da pensión, que dependen do número de meses de adianto da idade de retiro e do período de cotización acumulado. En termos xerais, eses coeficientes redutores van desde o 21 % ao 3,26 % dependendo de se o retiro se anticipa 24 meses (o máximo posible) ou un mes.

Se a xubilación anticipada é forzosa, tamén se aplican coeficientes redutores sobre a contía da pensión en función do tempo de anticipo e dos anos cotizados. Estes coeficientes oscilan desde o 30% con catro anos de anticipo ata o 0,50 % cun mes de anticipo, pero a porcentaxe para aplicar dependerá tamén da carreira de cotización: a máis anos cotizados, a porcentaxe de desconto sobre a pensión diminúe e con menos anos cotizados increméntase.

Por contra, se se atrasa voluntariamente o acceso á pensión de xubilación despois da idade ordinaria (o que se denomina xubilación demorada), o pensionista recibe unha bonificación, que pode consistir nunha porcentaxe adicional de pensión do 4 %, unha cantidade a tanto alzado ou unha combinación de ambos os se se demora a xubilación dous anos ou máis.

A última reforma de pensións acordada por Goberno e axentes sociais a finais do pasado mes de xullo e que aínda debe desenvolverse legalmente para a súa entrada en vigor introduciu algúns cambios na regulación da xubilación demorada, ademais doutras medidas que irán vendo a luz, seguramente ao longo de 2025.

O cambio na xubilación demorada pasa pola posibilidade de recibir un incentivo adicional por cada seis meses de demora a partir do segundo ano e non cada doce meses.

Outro dos aspectos desta última reforma é o procedemento para establecer coeficientes redutores da idade de xubilación para ocupacións especialmente penosas ou perigosas.

Esta nova regulación baséase, fundamentalmente, en determinar as circunstancias obxectivas que permitan establecer coeficientes redutores para rebaixar a idade de xubilación, como poidan ser a incidencia, persistencia e duración dos procesos de baixa médica; así como as declaracións de incapacidades permanentes e os falecementos.

Así mesmo, o acordo inclúe cambios na regulación da xubilación parcial, ampliándose de dúas a tres os anos posibles de anticipo, con límites na redución da xornada. Ademais, mellóranse as condicións do traballador que substitúa, xa que a súa contratación terá que ser indefinida e a tempo completo nun posto non amortizable.

Con todo, un dos aspectos máis destacables desta última reforma de pensións é o novo marco que se deseñou para a compatibilidade entre traballo e pensión.

En virtude do acordo que asinou o Goberno cos axentes sociais, as porcentaxes da pensión que se poderán percibir mentres se traballa serán dun 45 % cun ano de demora da xubilación, do 55 % con dous anos, do 65 % con tres anos, do 80 % con catro anos e do 100 % con cinco anos de demora.