Francia, a un paso de ser o primeiro país que inscribe o aborto na Constitución
Francia, a un paso de ser o primeiro país que inscribe o aborto na Constitución
A pesar de que non goza de maioría en ningunha das dúas cámaras, Macron logrou sacar adiante esta medida, que conta cun amplo apoio popular
A dereita non se opuxo por temor a gañar unha imaxe reaccionaria na sociedade, polo que o texto recibiu un apoio maioritario, mesmo desde a extrema dereita
Francia será o único país do mundo en incluír o aborto na súa Constitución despois de que o Senado aprobase sen cambios este mércores o texto que a Asemblea Nacional votou o mes pasado.
Por un resultado de 267 votos a favor e 50 en contra, o Senado aprobou apoiar o texto que a Asemblea Nacional votou o 30 de xaneiro pasado. Deputados e senadores reuniranse o vindeiro luns no Palacio de Versalles nun Congreso conxunto para modificar a Carta Magna e incluír esta reforma constitucional, para o que necesita tres quintos dos parlamentarios.
"Escribimos unha páxina da historia dos dereitos da muller. Este é un voto histórico. Seremos o primeiro país do mundo en inscribir na Constitución esta liberdade para as mulleres de dispoñer do seu corpo", proclamou o ministro de Xustiza Éric Dupont-Moretti, encargado de defender a reforma por parte do Executivo.
Medio século despois da legalización do aborto en Francia, o país dá este paso nunha decisión impulsada polo presidente Emmanuel Macron despois da decisión do Supremo dos Estados Unidos de reverter a xurisprudencia que daba protección federal ao dereito ao aborto nese país.
"Comprometinme a converter en irreversible a liberdade das mulleres para recorrer á interrupción voluntaria do embarazo inscribíndoa na Constitución. O Senado deu un paso decisivo", asegurou o presidente nas redes, anunciando a convocatoria do congreso para o luns para oficializar a modificación da Carta Magna.
A pesar de que non goza de maioría en ningunha das dúas cámaras, Macron logrou sacar adiante esta medida, que conta cun amplo apoio popular. A oposición de esquerdas abrazouno con entusiasmo e a dereita non se opuxo, en vésperas dunhas eleccións europeas e por temor a gañar unha imaxe reaccionaria na sociedade, polo que o texto recibiu un apoio maioritario, mesmo desde a extrema dereita.
Algunhas voces conservadoras levantáronse no Senado para introducir emendas ao texto, o cal atrasaría a súa inclusión na Constitución, pero foron rexeitadas polos senadores.