Mazón non considera dimitir: "Deben dimitir os que mentiron"

O president da Generalitat Valenciana, Carlos Mazón, dixo este xoves que non se expuxo dimitir pola súa xestión da dina do 29 de outubro na que morreron 227 persoas, e aseverou que "deben dimitir os que mentiron, os que non informaron (da situación) do barranco do Poyo".

Sinalouno así a preguntas dos xornalistas á súa chegada a un acto sobre educación no Palau de Les Arts de València, onde foi recibido por algúns dos asistentes ao acto con berros de "Mazón dimisión" e "fóra".

Mazón insistiu en que a pregunta de quen ten que dimitir hai que facerlla "aos que non avisaron da crecida mortal do barranco do Poyo ou aos que están a mentir permanentemente" sobre o seu paradoiro esa tarde e que ao seu xuízo deixaron "acreditado".

Defendeu que este mércores xa deu explicacións sobre a hora á que chegou ao Centro de Emerxencias da Generalitat para a reunión do Cecopi -dixo que foi ás 20:28 horas- e fixo fincapé en que "os que non avisaron" da "letal enchente" do barranco do Poyo "son os que teñen que meditar a súa situación".

Mazón aludiu aos que, segundo el, quedou "acreditado" que "mentiron" sobre onde estaba el o día da dina, sobre se estaba incomunicado ou sobre que o vían a unha hora concreta no Cecopi: "Son eles os que teñen que dicir como é posible que estean a mentir permanentemente".

"O president estaba a atender chamadas permanentemente, estaba comunicado, máis de dezaseis chamadas atendendo e estando pendente, que procedían dun órgano (en alusión ao Cecopi) ao que eu non pertencía, que estaba a tomar as decisións técnicas en función da información que tiña e nunca recibiu información do desborde do barranco do Poyo, que foi letal, que é a que causou as mortes", afirmou.

Á pregunta de se ten móbil persoal Mazón dixo que non, instou a quen non informaron da subida do barranco do Poyo a "que deixen de mentir xa", e non respondeu á pregunta de se a súa situación é insostible. 

Ao que non respondeu foi a dúas cuestións sobre dous chíos publicados, un por el mesmo sobre un SMS da exvicepresidenta Teresa Ribera, no que aseguraba que non recibira por estar sen cobertura ás 20:20 no Cecopi, o que contradí a súa versión de onte mesmo; e outro da súa exconselleira de Xustiza Interior, Salomé Pradas, sobre a situación do barranco do Poyo.

A exconselleira de Interior di que non se esperou por ninguén para enviar a alerta

Precisamente, a exconselleira de Xustiza e Interior da Comunitat Valenciana, Salomé Pradas, revelou este xoves que se sente "moi tocada animicamente" tras a traxedia da dina e especialmente doída polas "mentiras e medias verdades que escoita", entre elas as relacionadas coa mensaxe É-Alert, para cuxo envío asegura que "non se esperou por ninguén".

"Son consciente de que aquel día eu era a representante da Generalitat, asúmoo. Pero alí había moita máis xente. Iso era unha emerxencia e as emerxencias diríxense por técnicos, como toda a vida", insistiu Pradas en declaracións a EFE.

"Avisóusenos de que viña unha gota fría, non a fin do mundo", sinalou a exconselleira, para engadir que "non se pode actuar sobre o que non coñeces" ante a "evidente falta de información" que houbo durante aquel 29 de outubro. 

Preguntada sobre o president da Generalitat, Carlos Mazón, e a súa relación actual con el, Pradas explica que ela non está xa "en política" e que o seu vínculo co president "non ía máis aló da política".

"Sígolle respectando, é unha situación complicada que non vai só de que fixo ou non fixo ese día, vai moito máis alá -sinala-. Cada un sabemos o que fixemos ese día, onde estivemos. Eu estaba onde tiña que estar, fun a Carlet pola mañá -o paso dun tornado provocou desfeitas-. Despois chamoume o alcalde de Utiel para dicirme que o municipio se estaba asolagando".

A Confederación Hidrográfica do Júcar (CHJ) "tampouco avisou de que se estaba asolagando o (área do río) Magro. Non avisaron. Non se atopará un aviso á Generalitat, nin ao alcalde, tivo que ser el quen dese a voz de alerta. A partir de aí xa me chamou a delegada do Goberno e pedín a UME, aínda que a podía activar o Estado sen problema, eu linme a lei", apunta a exconselleira.

A través do teléfono Pradas detén en varias ocasións as súas palabras, notablemente afectada. "Só quero que se saiba a verdade -sinala-. Non a miña verdade, senón a verdade. Iso sería unha gran satisfacción, sobre todo pensando nas vítimas".

Pradas sostén que o Cecopi estivo "codirixido" aquela xornada tanto por ela como por Pilar Bernabé, delegada do Goberno, e insiste en que "faltou información". 

Sobre a mensaxe especial de alerta que se enviou á poboación da provincia de Valencia ás 20:11 horas, a exconselleira explica que "foi un técnico quen propuxo o seu uso", e engade que o sistema É-Alert "estaba en fase de probas na Comunitat Valenciana".

"Cesóuseme, pero sempre dixen a verdade. Desde o principio os ollos estaban postos na presa de Forata e na posibilidade de que se desbordase. No Cecopi estaba a CHJ e estaba Aemet, e a información do barranco do Poyo non chegou. E non se pode actuar sobre o que non coñeces", segundo a tamén exsenadora do PP por Castelló.

"Preguntáronme se non viamos a televisión no Cecopi. Alí dentro, desde logo, non tiñamos a tele posta. Estabamos todos, incluída a Garda Civil, a Policía Nacional, a UME... e ninguén advertiu do que baixaba polo barranco do Poyo", engade.

Tamén lamenta que non recibiu ningunha chamada da delegada do Goberno despois das 19 horas: "Eles deberían ter a información. Se nola pasan por correo electrónico que menos que verbalizalo, ou chamar?".

"Actuamos coa información que había. No Cecopi estaban señores con ata corenta anos de experiencia, persoal da UME, persoas mesmo da comarca de l'horta Sud que non sabían o que estaba a pasar", engade a EFE.

E conclúe defendéndose: "Levo moi mal que se me acuse de abandonar á xente. Entendo ás vítimas, aos seus familiares, sempre o vou facer. Estou tranquila porque sei que dentro do meu papel institucional fixen o que tiña que facer. Xamais me atrevín a facer algo que necesitase o aval dun técnico sen ese informe. Nesta ocasión actuei igual. Non lle quero botar a culpa a ninguén. Avisáronnos dunha gota fría, non da fin do mundo".