Dominique Pelicot, condenado a 20 anos por sedar e abusar da súa muller xunto a ducias de homes durante unha década
Dominique Pelicot, condenado a 20 anos por sedar e abusar da súa muller xunto a ducias de homes durante unha década
Dominique Pelicot, condenado a 20 anos por sedar e abusar da súa muller xunto a ducias de homes durante unha década
Gisèle Pelicot respecta a sentenza e lembra todas as "vítimas non recoñecidas"
A xustiza declara culpables os 51 acusados do caso e imponlles penas entre 3 e 20 anos por violar a Giséle Pelicot
O xuízo polas violacións e agresións contra Gisèle Pelicot concluíu este xoves en Aviñón cunha condena de 20 anos para o principal acusado, Dominique Pelicot, e penas en xeral menores ao pedido pola Fiscalía para os seus 50 cómplices, todos eles declarados culpables.
Dominique Pelicot, de 72 anos, deberá cumprir polo menos dous terzos da súa condena entre reixas, pero despois terá a oportunidade de acceder á liberdade condicionada.
Gisèle Pelicot respecta a sentenza e lembra todas as "vítimas non recoñecidas"
Gisèle Pelicot asegurou respectar as sentenzas pronunciadas este xoves contra os seus agresores, á vez que dixo que o seu proceso serve tamén para "as vítimas non recoñecidas".
"Nestes momentos penso nas vítimas non recoñecidas cuxas historias quedan na sombra, quero que saiban que compartimos a mesma loita", asegurou Pelicot no tribunal de Aviñón pouco despois de que se ditaran as sentenzas contra os 51 condenados.
A vítima leu unha breve declaración ante os medios e só ao final, a preguntas dunha xornalista, sinalou: "Respecto a corte e a decisión".
Díxoo despois de que moitas das persoas que acudiran á porta do tribunal para darlle o seu apoio mostraran a súa decepción polas penas ditadas, na maioría dos casos moi inferiores ás que pedira a Fiscalía.
Só Dominique Pelicot, que foi quen orquestrou as violacións, foi condenado a 20 anos de cárcere, a mesma pena que pedira o Ministerio Público, tamén a máxima que podía solicitarse polos delitos cometidos.
Gisèle Pelicot evitou entrar en valoracións na súa primeira declaración e preferiu enviar unha mensaxe conciliadora.
"Quixen, ao abrir as portas deste proceso, que a sociedade fixese seus os seus debates. Non o lamentei en ningún momento", dixo a vítima, que pelexou para que as audiencias no tribunal fosen públicas mesmo cando se proxectaban algúns de vídeos das violacións gravados polo seu marido.
"Teño confianza agora na nosa capacidade de afrontar colectivamente un futuro en que todos, homes e mulleres, poidan vivir en harmonía con respecto e comprensión mutua", agregou.
Pelicot agradeceu todas as mostras de apoio que recibiu ao longo do proceso e dixo que lle deron "forza para acudir cada día á audiencia".
Tamén tivo palabras de agradecemento para os seus avogados, os xornalistas, as asociacións de axuda ás vítimas pero, sobre todo, para a súa familia, os seus tres fillos e os seus catro netos: "Eles son o futuro e por eles quixen levar adiante este combate".
Rebaixa de penas para os demais acusados
As penas menos severas ascenderon a tres anos e o total das condenas para os 51 acusados ascendeu a algo máis de 400 anos de encarceramento, unha cifra significativamente inferior aos 652 anos que sumaban as penas reclamadas pola Fiscalía.
Despois da do propio Pelicot, a pena máis ampla foi para un home de 63 anos que chegou a ir ata 6 veces ao domicilio da entón parella na pequena localidade de Mazan (próxima a Aviñón), para violar á vítima. A el castigóuselle con 15 anos, tres menos dos que reclamaba a Fiscalía.
Outro dos acusados principais neste xuízo, Jean-Pierre Maréchal, un home acusado de replicar xunto a Dominique Pelicot os seus métodos de submisión química coa súa propia esposa, foi condenado a 12 anos fronte aos 17 solicitados pola acusación pública.
Ademais, seis dos acusados quedarán en liberdade, xa sexa porque as penas están exentas de cumprimento no cárcere ou porque xa cumpriron parte delas en detención provisional.
Descontento polas penas
Esas diferenzas, unida a que varios dos condenados non deberán ingresar en prisión, desatou inmediatamente o desgusto dos centos de persoas que se apostaron desde primeira hora para seguir o xuízo e apoiar á vítima.
"Vergoña de Xustiza", gritaron moitos dos presentes, a maioría deles mulleres, que se sumaron ás convocatorias das asociacións feministas francesas que estiveron acompañando este proceso durante algo máis de tres meses.
Gisèle Pelicot, pola súa banda, non fixo ata o momento declaracións ás decenas de xornalistas presentes en Aviñón para escoitar a sentenza.
Si se pronunciou a avogada de Dominique Pelicot, Béatrice Zavarro, quen non descartou contestar esta decisión en primeira instancia para ter un novo proceso no Tribunal de Apelación de Nimes. "Imos tomar os dez días que temos por diante para determinar se queremos volver a un xuízo cun xurado popular", dixo.
Zavarro deixou entrever o seu descontento coas sentenzas pronunciadas polo tribunal, que converten ao seu cliente no "director de orquestra" e aos outros 50 acusados en "músicos" secundarios. "O tribunal diferenciou entre o meu cliente e o resto dos músicos", asegurou a letrada, que se mostrou satisfeita da forma na que se desenvolveu o xuízo, "con serenidade".
Todos os condenados teñen un prazo de dez días para decidir se apelan a condena.
Gisèle Pelicot, de 72 anos, foi violada durante unha década por decenas de homes aos que o seu marido, que a drogaba con fortes cantidades de medicamentos, convidaba para que abusasen dela mentres estaba inconsciente.
Os que participaron eran homes de idades entre 27 e 74 anos, de todas as clases sociais e profesións, como bombeiros, camioneiros, xornalistas, enfermeiros, militares ou tamén xubilados.
A trama da súa exmarido, da que ela non era en absoluto coñecedora, foi descuberta en 2020 despois de que Dominique Pelicot fose detido por filmar debaixo das saias de mulleres nun supermercado.
As agresións e violacións foron rexistradas en vídeo e foto polo exesposo da vítima, uns documentos que serviron como proba neste xuízo e que permitiron identificar á maior parte dos seus cómplices, aínda que se estima que hai polo menos unha vintena máis de participantes. A Dominique Pelicot, ademais, tamén se lle atoparon imaxes íntimas, rexistradas sen consentimento, da súa filla e da súa nora.
Gisèle Pelicot, pola súa banda, converteuse en todo un símbolo feminista a nivel global tras decidir que o xuízo fose público "para que a vergoña cambie de bando".