Confirman a primeira condena definitiva contra Sarkozy, quen acepta levar un brazalete electrónico
Confirman a primeira condena definitiva contra Sarkozy, quen acepta levar un brazalete electrónico
O Tribunal Supremo a condena o expresidente francés por corrupción e tráfico de influencias
O Tribunal Supremo francés confirmou este mércores a condena por corrupción e tráfico de influencias contra o expresidente Nicolas Sarkozy, o que converte esa sentenza en definitiva.
O que fora inquilino do Elíseo entre 2007 e 2012 deberá levar un brazalete electrónico durante un ano, o que o converte no primeiro expresidente francés obrigado a cumprir unha condena de arresto, aínda que sexa domiciliario.
Jacques Chirac tamén foi condenado, pero a unha pena exenta de cumprimento.
Sarkozy aceptará a pena imposta e cumprirá o ano de arresto domiciliario cun brazalete electrónico, aínda que a recorrerá ante o Tribunal de Estrasburgo, indicou o seu avogado, Patrice Spinosi.
Sarkozy, de 69 anos, deberá comparecer antes dun mes ante un xuíz de liberdades e detención, que establecerá as modalidades nas que levará o brazalete electrónico e outras condicións do seu arresto domiciliario.
O expresidente sofre así un enorme revés xurídico, un máis dos que lle está reservando a xustiza desde a súa saída do Elíseo en 2012, derrotado polo socialista Farnçois Hollande.
Aínda que apartado da primeira liña política, Sarkozy segue tendo unha grande influencia na dereita francesa e mantén contactos regulares co actual presidente, Emmanuel Macron.
Ademais, é un habitual do palco do Parque dos Príncipes, os seus libros convértense en grandes éxitos de vendas e encadea as dedicatorias por todo o país, a pesar da cargada axenda xudicial que arrastra, que derivou nunha primeira condena final no país.
Esta condena chega por un caso de corrupción e tráfico de influencias, coñecido en Francia como o caso Bismuth, en referencia ao nome falso que elixiu Sarkozy para abrir unha liña telefónica secundaria.
Supuxo a primeira condena para o expresidente, ditada polo Correccional de París en marzo de 2021, pena confirmada en apelación en maio de 2023, a tres anos de cárcere, aínda que só un efectivo, coa posibilidade de cumprilo en arresto domiciliario e cun brazalete electrónico, pena que agora confirmou o Supremo.
As pescudas abríronse cando os investigadores, que tiñan baixo escoita os teléfonos de Sarkozy en 2014 no marco doutro caso, descubriron que o seu avogado abríralle unha liña secundaria coa que mantiñan comunicacións e que tamén foi picado.
Nas escoitas descubriron conversacións que apuntaban a un caso de presunta corrupción e tráfico de influencias.
En concreto, Sarkozy e o seu avogado falaban de contactos cun maxistrado, Gilbert Azibert, ao que pedían datos sobre a instrución doutra das acusacións contra el a cambio de que o xa expresidente usase a súa influencia para conseguirlle un posto honorífico en Mónaco.
Esas escoitas serviron para abrir unha investigación que acabou por converter a Sarkozy no primeiro expresidente francés en sentar no banco dos acusados, xa que Chirac non o fixo por razóns médicas.
Sarkozy ten por diante un longo rosario de contas pendentes coa xustiza.
A máis inmediata chegará o próximo 6 de xaneiro, cando se abra o xuízo polo presunto financiamento ilegal da súa campaña de 2007 con diñeiro do réxime libio de Muamar Gadafi, un proceso ao que podería acudir xa co brazalete electrónico.
Nese xuízo, previsto ata o 10 de abril, sentarán no banco dos acusados dous dos seus exministros do Interior, Claude Guéant e Brice Hortefeux.
Sarkozy, que gañou aquelas presidenciais fronte á socialista Ségolène Royal, afronta unha pena de ata dez anos de cárcere.
Tamén colea o caso do financiamento ilegal da campaña de 2012. En febreiro pasado foi condenado en apelación a un ano de cárcere, dos cales só a metade con cumprimento e tamén cun brazalete electrónico, que o presidente non o leva aínda porque recorreu tamén ante o Supremo, que non se pronunciará ata o segundo semestre de 2025.
Neste escándalo, foi condenado por superar con fartura, de 22,5 millóns a case 44 millóns, os límites de gasto na súa campaña, a través dun sistema de falsas facturas que lle permitiron disimular o investimento nos seus custosos mitins.