Os líderes do G20 apoian os impostos aos máis ricos e piden máis axuda para Gaza
Os líderes do G20 apoian os impostos aos máis ricos e piden máis axuda para Gaza
Os xefes de Estado e de goberno apoiaron a proposta brasileira de que os ricos paguen impostos de forma máis efectiva para combater a pobreza e o cambio climático
No documento tamén se reclama máis axuda humanitaria para Gaza e se fai unha leve mención ás guerras de Ucraína e Oriente Próximo
Os líderes do G20 divulgaron este luns, no primeiro día do cumio do Río de Xaneiro, unha declaración final de mínimos, a pesar de que o presidente arxentino Javier Milei se puxera en modo Donald Trump e da espantada do estadounidense Joe Biden a metade da xornada.
O Brasil, que ocupa a presidencia rotativa do G20, logrou desbloquear o foro ao poñer de acordo as economías máis potentes do planeta en asuntos como as guerras en Ucraína e Oriente Medio, a loita contra o cambio climático e o imposto aos súper ricos.
A cita celebrada no Museo de Arte Moderna do Río materializou eses esforzos, aínda que cunha linguaxe moi vaga e sen obxectivos concretos, para solucionar eses problemas e tensou as relacións internacionais como nunca antes desde a Guerra Fría.
O G20 expresou así a súa profunda preocupación pola catastrófica situación humanitaria na Franxa de Gaza e a escalada no Líbano, obxecto de bombardeos e invasións do exército israelí desde hai un ano.
Sobre Ucraína, camiño de cumprir tres anos baixo a invasión rusa, os líderes destacaron o sufrimento humano e as repercusións negativas relacionadas coa guerra en materia de seguridade alimentaria e enerxética mundial, cadeas de subministración e estabilidade macrofinanceira. En ningún momento mencionaron a Rusia, membro do G20, como os EUA, a Unión Europea e A China.
Milei fai de Trump
A declaración, que consta de 85 puntos, tamén recolleu o compromiso de alcanzar os Obxectivos de Desenvolvemento Sostible (ODS) e acelerar as accións para cumprilos a tempo. Para iso, o G20 lanzou a Alianza Global contra a Fame e a Pobreza, iniciativa do presidente brasileiro Luíz Inácio Lula da Silva, que nace co apoio de 82 países e o mandado de erradicar esa secuela, que hoxe afecta a 733 millóns de persoas.
Con todo, Milei, inimigo declarado dos ODS, anunciou nun comunicado á parte que, por primeira vez desde que A Arxentina está no G20, o seu Goberno asinou a declaración de presidentes disociándose de todo o contido vinculado á Axenda 2030. Con todo, as súas obxeccións non bloquearon a divulgación do documento.
En liña co magnate republicano Donald Trump, quen en xaneiro asumirá a Presidencia dos EUA, Milei declarou o G20 en crise e afirmou que non está conforme co que, ao seu xuízo, limita a liberdade de expresión en redes sociais e patrocina o esquema de imposición das institucións de gobernanza global.
"Sexa por malicia ou ignorancia, a maioría dos gobernos modernos insistiron no erro de que para combater a fame e a pobreza fai falta maior intervención estatal", dixo durante o seu discurso na primeira plenaria.
Todo o contrario que Lula, quen considerou imprescindible acabar coa fame para alcanzar un mundo en paz e urxiu o G20 a actuar. Para Milei co capitalismo é suficiente, pois, asegurou: "O libre mercado xa sacou da pobreza extrema o 90 % da poboación global".
Biden chega tarde á foto e marcha ao hotel
Pola súa banda, Biden, a poucas semanas da fin do seu mandato, estivo medio ausente. Participou no lanzamento da Alianza e na primeira plenaria sobre como erradicar as desigualdades sociais.
Os líderes saíron despois para facer unha foto de familia coa Cidade Maravilhosa de fondo, pero Biden chegou tarde. A seguir, marchou ao seu hotel e perdeu o segundo debate sobre a reforma dos organismos internacionais.
Lula abriu de novo a sesión, que como a primeira foi a porta pechada, salvo a súa intervención, transmitida en directo, e afirmou que as omisións do Consello de Seguridade son unha ameaza á paz.
Para este martes, os líderes do G20 teñen previsto discutir a transición enerxética e o desenvolvemento sostible, outro punto de disenso entre os países ricos e os emerxentes, que demandan un financiamento robusto para preservar o medio.