'Todo á vez en todas as partes' triunfa nos Óscars con sete premios
'Todo á vez en todas as partes' triunfa nos Óscars con sete premios
Fíxose, entre outros, cos de mellor película, mellor dirección para Daniel Kwan e Daniel Scheinert e actriz protagonista para Michelle Yeoh
Brendan Fraser foi recoñecido como mellor actor protagonista polo seu papel en 'A balea'
O alemán 'Sen novidade na fronte' levou o galardón ao mellor filme internacional, polo que competía 'Arxentina, 1985'
O filme "Todo á vez en todas partes", dos directores Daniel Kwan e Daniel Scheinert, arrasou na 95 edición dos Óscar ao levar sete premios, entre eles os de mellor película, mellor director e mellor actriz, que recaeu na malaya Michelle Yeoh.
Kwan e Scheinert dedicaron o galardón de mellor director a "todas as nais do mundo" porque son as "verdadeiras heroínas", nunha clara alusión á trama da película, que trata sobre unha proxenitora coa capacidade de viaxar a universos e dimensións paralelas.
"Isto é unha proba de que, con esperanza, os soños cúmprense. Non deixedes que ninguén vos diga que non podedes. Grazas á miña nai, ela é a verdadeira superheroína", dixo Michelle Yeoh, quen se converteu na primeira asiática en ser recoñecida neste apartado.
Ademais, o fenómeno "Todo á vez en todas partes" venceu noutros catro apartados: mellor guion orixinal, montaxe, mellor actor secundario e mellor actriz secundaria.
Faltoulle levar o óscar a mellor actor para redondear o pleno nas tres categorías principais, pero a Academia de Hollywood decantouse polo estadounidense Brendan Fraser, por "The Whale", na tempada do seu regreso á elite da industria.
Fraser subiu ao escenario completamente emocionado, con risa nerviosa e afirmando que "isto debe ser algo parecido ao multiverso", noutra chiscadela á película da noite.
Pola súa banda, Ke Huy Quan, que regresaba a Hollywood case catro décadas despois, de ser o neno de Indiana Jones, e Jamie Le Curtis, que levou o primeiro óscar ao que estivo nomeada desde que saltou á gran pantalla con "Halloween" (1978), triunfaron nas categorías de mellor actor e mellor actriz secundaria tamén en "Todo á vez en todas partes".
"Sen novidade na fronte", protagonista na sombra.
A cinta alemá "Sen novidade na fronte" (Netflix), de Edward Berger, foi a outra gran protagonista ao levar catro óscares nos apartados de mellor fotografía; mellor deseño de produción; mellor banda sonora; e mellor película internacional, batendo á representante latina "Arxentina, 1985".
As dúas grandes decepcións da noite foron "Os Fabelman" e "Almas en pena de Inisherin", que contaban con sete e nove nomeamentos, respectivamente, e nin sequera chegaron a estrearse.
Nunha edición na que os nomeamentos combinaron exitosas películas independentes e cinema de autor auspiciado por plataformas de "streaming", non houbo espazo para as superproducciones de Hollywood "Avatar: O sentido da auga" e "Top Gun: Maverick", que optaban a diversos premios técnicos e a mellor película.
O dous filmes foron recibidos con gratitude pola industria por supoñer un alivio ao despacho de billetes despois da pandemia, pero só plasmaron o seu nome na categoría de mellor efectos especiais, no caso da obra de James Cameron; e mellor son para a película dirixida por Joseph Kosinski. Entre outros apartados técnicos, a Academia recoñeceu o traballo en maquillaxe de "A balea", filme no que Fraser, gañador do óscar a mellor actor, transformouse nunha persoa con obesidade mórbida.
O deseño de vestiario de "Black Panther: Wakanda Forever", que consagrou a Ruth. E. Carter como a primeira afroamericana con dous óscares.
Guillermo del Toro, único vencedor latino.
Guillermo del Toro logrou o óscar a mellor película de animación por "Pinocho" (Netflix) no que foi o primeiro galardón que se entregou na cerimonia.
"A animación está preparada para ser levada a outra dimensión e para ser tida máis en conta", asegurou o cineasta tras recoller a que supón a súa terceira figura dourada.
O seu compatriota Alfonso Cuarón non gozou da mesma sorte porque a curtametraxe que coprodujo, "Le Pupille", non foi elixido pola Academia de Hollywood.
A tímida representación latina este ano completábana Ana de Armas, que non puido impoñerse na categoría de mellor actriz, e o filme "Arxentina, 1985", que tampouco foi premiado.
O documental "Navalny", chave política desta edición.
A derrota de "Arxentina, 1985" evitou un previsible discurso a favor da democracia por parte do seu director, Santiago Mitre, pero as referencias en clave política chegaron con "Navalny", que se impuxo no apartado de mellor película documental.
A esposa deste opositor ruso encarcerado por Vladímir Putin, Yulia Navalnya, quixo aproveitar o escaparate dos Óscar para animar ao seu marido a que se manteña "forte" e para mandar unha mensaxe de esperanza ao seu país.
