Do Orgullo Gai ao LGTBI+: que significan estas siglas?

Durante décadas, o 28 de xuño foi coñecido como o Día do Orgullo Gai, un nome que evolucionou ata perder o seu apelido para agrupar toda a comunidade LGTBI+ que, nestas datas, sae á rúa nos cinco continentes en marchas reivindicativas e desfiles festivos.

O 28 de xuño conmemóranse os disturbios rexistrados ese día de 1969 en Nova York entre a policía e a clientala gai do bar Stonewall Inn, unha revolta que marcou o inicio do movemento en favor dos dereitos dos homosexuais.

L e G de lesbianas e gais

A primeira manifestación en España foi convocada en 1977 en Barcelona polo Front d'Alliberament Gai de Catalunya (FAGC) para esixir a derrogación da Lei de Perigo Social.

Unha norma que foi finalmente abolida en 1979 e que, no seu artigo segundo, declaraba como perigosos e susceptibles de ser sometidos a medidas de seguridade e rehabilitación a vagos habituais, rufiáns, proxenetas, homosexuais, prostitutas, esmoleiros e toxicómanos, entre outros.

Ás marchas de Barcelona sumáronse en anos sucesivos as de Madrid, e asociacións de activistas de distintos puntos do país decidiron en 1992 crear a Federación Estatal de Gais e Lesbianas (FEGL).

No ano 2000 se aposta por visibilizar as mulleres lesbianas e invístense as siglas da federación, que pasa a chamarse FELG. E en 2005 conseguen o seu principal fito: a lei que abre o matrimonio ás persoas do mesmo sexo.

T de transexuais

É en 2002 cando a FELG engade a T, colectivo que protagonizou as marchas do ano pasado para reclamar unha lei trans integral. O Consello de Ministros deu este luns finalmente luz verde ao proxecto de lei para remitilo ás Cortes.

A palabra transexual designa a persoa que sente do xénero oposto ao seu sexo biolóxico; nace con xenitais e características físicas de home, pero sente muller, ou viceversa.

Máis ampla é a palabra 'transxénero', persoas cuxa identidade de xénero non está de acordo con o sexo asignado ao nacer.

A lei deseñada polo Ministerio de Igualdade simplifica e aposta polo termo 'trans', permitindo o cambio de sexo no rexistro sen necesidade de informes psicolóxicos, tratamentos ou intervencións cirúrxicas.

Aínda hai quen se perde coas diferentes persoas que abrangue o colectivo LGTBIQ 🌈 Pois a resposta... en #MenosDunMinuto ⏱ pic.twitter.com/SLhWWBjV1V

— G24 (@G24Noticias) January 27, 2021

B de bisexuais

A B apareceu entre as siglas da federación en 2007, para acoller na organización as persoas que se senten atraídas por persoas de ambos os sexos.

No Goberno que encabeza Pedro Sánchez, dous ministros declararon publicamente a súa homosexualidade -o titular de Interior, Fernando Grande-Marlaska, e o de Cultura, Miquel Iceta- e unha secretaria de Estado, a de Igualdade, é bisexual: Ángela Rodríguez.

I  intersexuais e máis

Foi en outubro do ano pasado, no seu último congreso, cando a Federación de Lesbianas, Gais, Transexuais e Bisexuais decidiu visibilizar os intersexuais engadindo un 'I'; e cerrou as siglas cun '+' para acoller "o resto de identidades e orientacións disidentes".

Defínense como intersexuais as persoas que presentan características físicas de ambos os sexos, que nacen con xenitais externos que presentan unha forma ambigua e, polo tanto, non encaixan na clasificación estándar de muller/home, segundo o Glosario de termos sobre diversidade afectivo-sexual do Ministerio de Sanidade.

E no + sitúanse, por exemplo, o "non binarios" ou de "xénero fluído", persoas que non se identifican co binomio home/muller.