Emilio Argüeso dixo á xuíza que se tardou unha hora en lanzar a alerta o día da dina
Argüeso atribuíu esa demora á necesidade de redactar a mensaxe correcta e o proceso para a súa validación
O ex número dous de Emerxencias cre que nin o presidente da CHJ nin a delegada do Goberno sabían do correo da Confederación

O ex secretario autonómico de Emerxencias Emilio Argüeso ante a xuíza que instrúe a causa sobre a dina que a decisión de enviar unha mensaxe de alerta á poboación tomouse ás 19:15 do 29 de outubro, aínda que finalmente non se enviou ata as 20:11.
Na súa declaración como investigado, Argüeso atribuíu esa demora á necesidade de redactar a mensaxe correcta e ao proceso para a súa validación.
A transcrición da declaración de Argüeso recolle que o ex secretario autonómico contou á xuíza que Jorge Suárez, actual subdirector xeral de Emerxencias, foi o primeiro en expor a emisión dunha alarma, pero non polo barranco do Poio, senón ante a posibilidade de que colapsase a presa de Forata.
Tamén declarou que o risco de rotura da presa de Forata comunicóuselles cando empezou o Cecopi e segundo as estimacións dos técnicos "poderían haber 20.000 falecidos se iso ocorría".
Engadiu que "houbo un debate" do xefe do Consorcio de Bombeiros e outro técnico, sobre a conveniencia de envialo ou non porque "podía xerar mesmo máis lea".
Ao final a exconsellera Salomé Pradas ordenou emitilo, algo que se decidiu sobre as 19:15 cando o presidente da Deputación, Vicente Mompó, cortou o debate.
Argüeso relatou ante a xuíza na súa declaración do 11 de abril que non querían que o contido da mensaxe fóra "excesivamente alarmante e que fose comprensible, sinxelo, fácil de entender".
"Foi cun funcionario que non sabe quen é e redactaron a mensaxe e logo había que mecanizalo e despois había que validalo, houbo que buscar un funcionario para que o validase e entón cando se valido apareceu ás 20:15 horas", explicou Suárez.
Argüeso, quen dixo ademais que non foi consciente da traxedia ata a segunda reunión do Cecopi na mañá do día 30, defendeu ante a xuíza a súa xestión daqueles días.
Afirmou que lle chegaron directamente moitas chamadas de xente pedindo auxilio e que el as tramitou directamente desde a sala do 112 posto que o seu papel no Cecopi era "nulo" e quería facer algo, ao que engadiu que "non sabe a canta xente salvou grazas á súa intervención".
Dixo tamén que na súa opinión o principal erro daquel día, e que cualificou como "neglixente", foi a retirada dos bombeiros que vixiaban o leito do barranco do Poio "sen comunicarllo a eles, e así poder articular outras solucións".
Argüeso tamén declarou que o correo da CHJ das 18:43 horas alertando de que na rambla do Poio levaba 1.686 metros cúbicos de auga non chegou nunca ao Cecopi e que Suárez non informou deses correos, "non por mala fe", cre, se non "porque se cadra nin o leu".
"A ninguén do Cecopi chegoulle o correo, é posible que non se abrise", agrega.
Sinalou así mesmo na súa declaración que o president da Generalitat, Carlos Mazón, "non é membro do Cecopi", polo que "non foi convocado e a súa ausencia non supuxo un atraso".
"Cando chegou Mazón non se atrasou a toma de decisións nin sequera uns minutos", agregou.