O Euribor segue á baixa: efectos dunha guerra comercial, por Santiago Calvo

O índice Euribor é o custo ao que se refinancia a banca no mercado interbancario e serve de referencia fundamental para hipotecas e créditos na eurozona. Nestas últimas semanas está a marcar mínimos históricos. Nestes días acadou o 2,022 %, o valor máis baixo desde setembro de 2022. As causas detrás desta caída atópanse, principalmente, nas tensións comerciais globais derivadas das políticas arancelarias impulsadas polos Estados Unidos.

En resposta á guerra comercial iniciada pola administración Trump, o Banco Central Europeo (BCE) acaba de reducir os tipos de interese en 25 puntos básicos, situándoos no 2,25 %. Este movemento busca combater a incerteza económica e estabilizar os mercados financeiros afectados pola volatilidade causada polos aranceis.

Esta redución dos tipos e a incerteza global explican a baixada constante do Euribor, que xa provocou un descenso significativo na previsión futura, coa perspectiva de que siga baixando ata o nivel do 1,5 % no horizonte próximo, segundo apuntan analistas financeiros.

Para os cidadáns, especialmente para quen ten hipotecas a tipo variable, esta tendencia supón unha boa nova. Por exemplo, unha hipoteca media de 140.000 euros a 30 anos, que en abril de 2024 tiña unha cota mensual duns 726 euros, verá como agora, cun Euribor ao redor do 2 %, esa mesma cota baixa ata preto dos 577 euros mensuais. Este aforro, próximo aos 150 euros mensuais, representa un alivio considerable para as familias.

Pola contra, o sector bancario afronta desafíos importantes. A caída do Euribor obriga as entidades financeiras a revisaren as súas estratexias comerciais. Inicialmente orientadas cara aos préstamos a tipo fixo, moitas entidades estudan agora retomar ofertas agresivas en préstamos a tipo variable. Isto pode facer aumentar o diferencial que reciben polas novas hipotecas. Non obstante, este cambio obriga tamén aos bancos a incrementar as provisións ou aumentar o seu capital para cubrir o aumento potencial do risco derivado do contexto económico global.

Ademais, a caída dos ingresos pola actividade tradicional de captar e prestar diñeiro fai que os bancos deban diversificar máis os seus ingresos. Por iso, é probable que as entidades reforcen a súa aposta pola xestión discrecional de carteiras, buscando estabilizar os ingresos por comisións e reducir a volatilidade no fluxo de entrada e saída de capitais.

En definitiva, a guerra comercial e a resposta monetaria europea están definindo unha nova realidade económica que beneficia temporalmente os hipotecados, pero preme nas entidades financeiras para adaptárense rapidamente para manter a súa rendibilidade e estabilidade nun contexto global incerto.