O exgrapo que lle disparou a un mozo en Vigo: "Se quixese matalo, faríao"

O exgrapo que lle disparou a un mozo, sen alcanzalo, nun parque de Vigo o 14 de setembro de 2023, asegurou este xoves no xuízo que, se quixese matalo, faríao, porque estaban a "dous metros".

O septuaxenario, que sentou no banco dos acusados da sección quinta da Audiencia Provincial de Pontevedra, con sede en Vigo, enfróntase a 10 anos de prisión, oito por un delito de asasinato en grao de tentativa e dúas por outro de tenencia ilícita de armas. "Non quero matar a ninguén. Nin a el nin a ninguén", afirmou na súa declaración, na que xustificou que disparou unha vez porque se sentía "atemorizado" desde un enfrontamento previo entre ambos, en xuño de 2023, por discusións en relación aos cans que paseaban por un parque de Vigo -os dous foron condenados por delitos leves de lesións por ese episodio-.

O procesado admitiu na vista que a pistola era súa e que a tiña "porque estaba ameazado" polo Grapo, aínda que sabía que dispoñer da arma era ilegal porque non tiña licenza -nin podía tela, debido aos seus antecedentes-.

Relatou que no episodio de xuño o seu opoñente tomou "a xustiza pola súa man" e non o rematou porque a parella do mozo díxolle que o deixase. Así, lamentou que naquela ocasión el non levase a arma encima porque, se non, "apúntolle e xa" se acabou aí o encontrón.

Respecto ao de setembro, que é o que se xulga agora, sostivo que ao ver o mozo pensou: "Esta vez remátame", e por iso optou por montar a arma e facer "un disparo de advertencia", que deu nunha árbore tras o que se cubría o mozo. "Se quixese, sobrábanme as balas -a pistola, semiautomática, era de 6- para acabar coa súa vida, pero non era a miña intención", sinalou.

A vítima falou de tres encontróns previos e que no de xuño dixéralles a el e á súa noiva que "tiña unha pistola, que era terrorista do Grapo e que abriran as portas do inferno". Non lle deron credibilidade entón, pero o día de autos, ao velo no parque, empezou a gravar para rexistrar como os cans do exgrapo atacaban ao seu.

Segundo el, díxolles que levaba tempo esperando ese momento e que ían morrer. Ao principio non se decatou de que o acusado levaba a arma porque estaba pendente dos cans. "Cando me dou de conta, me parapétome detrás dunha árbore e aí é cando dispara", contou. Segundo a súa versión, el atopábase "xusto na dirección do impacto, na mesma traxectoria da bala", pero esta deu na árbore, "grande", na que se refuxiaba, de máis dun metro de grosor, polos xestos que fixo na sala ao referirse ás súas dimensións.

A súa parella sostivo que o exgrapo "disparou directamente cara a Pablo" e opinou que "podía matalo". Tamén dixo que o acusado efectuou varios disparos, aínda que só mostrouse segura de escoitar un.

Despois da súa detención, levou á Policía ao lugar onde deixara a arma, semiautomática e en excelente estado de conservación, para a que carecía de licenza. A pistola contiña un cartucho na recámara, estaba amartelada, sen o seguro posto e con varios cartuchos no cargador, preparados para facer lume en canto accionásese o gatillo.

No seu domicilio atopouse un cargador de pistola auxiliar con seis cartuchos e dúas caixas cun total de 44 máis. A vítima sufriu unha situación de estrés agudo, que precisou de asistencia médica inicial e tardou en curar 21 días, aínda que non quedaron secuelas, polo que o fiscal solicita unha indemnización de 804 euros.