O haraquiri americano, por Venancio Salcines

O mundo económico vive desconcertado. Está sometido a dinámica dun inesperado reality show económico, unha montaña rusa onde todo o mundo vive incomodo. O diñeiro quere certeza, estabilidade, e odia o risco. Todo o contrario ao que quere Donald Trump, que parece sentirse cómodo sendo portada dos periódicos do mundo enteiro.

O presidente norteamericano cre ter a chave que pode levalo de volta a unha realidade que non vai volver, que é a America desarrollista, industrial, dos setenta. E iso é imposible. Existe una morea de produtos e materiais elaborados, como o aluminio, que poden producirse a un prezo ostensiblemente inferior noutros países, nacións que teñen o talento, a capacidade e o capital necesario.

Economías con salarios que están á metade o a un terzo dos americanos. Isto é tan evidente que os economistas xa vemos a economía facer un haraquiri,  e por iso escapa do conxuntural, foxe das bolsas e se protexe noutros mercados, como os europeos, ou se refuxia na débeda, máis estable e de menor risco.

De feito é tal a demanda de débeda, como activo refuxio, que a súa rendibilidade baixou dende o 4,8 %, á chegada de Trump á presidencia, ata o 4,15 % actual. É evidente que as cousas poden cambiar, pero, para facelo, o presidente norteamericano ten que mudar de estratexias negociadoras e comunicativas, e isto parece difícil que ocorra.