Recrúan as protestas en Israel tras aprobarse a lei que impide recusar a Netanyahu

O Parlamento israelí aprobou esta madrugada unha lei que blinda o primeiro ministro Benjamín Netanyahu da posibilidade de ser recusado ou declarado non apto para exercer as funcións propias do seu cargo, mentres ten un xuízo aberto por varios cargos de corrupción.

A lei pasou en terceira e última lectura ás 6:00 da mañá, despois dunha sesión plenaria que durou toda a noite, con 61 votos a favor, fronte a 47 en contra, tras longas e acaloradas discusións.

A norma forma parte da polémica reforma xudicial que impulsa o Goberno de Netanyahu, que provocou unha ampla contestación social con protestas masivas en todo o país que se prolongan durante case tres meses, e é vista polos seus detractores como unha ameaza á democracia ao restar independencia á Xustiza e facultades fiscalizadoras do Supremo.

A lexislación impide explicitamente que o Tribunal Supremo poida obrigar a dimitir a Netanyahu por conflito de intereses ao ser o líder dunha coalición de goberno que promove unha drástica reforma xudicial mentres afronta varios cargos de corrupción, con tres casos abertos por fraude, suborno e abuso de confianza, que el nega.

De acordo coa nova lei de recusación, só unha maioría de tres cuartos dos votos dos ministros do goberno, seguida da ratificación polo mesmo porcentaxe de deputados, pode forzar un primeiro ministro para que tome unha licenza temporal, e só por razóns de saúde mental ou física.

Segundo un acordo alcanzado coa Fiscalía en 2020, en pleno proceso xudicial, Netanyahu non pode implicarse desde o ámbito político na lexislación que afecte á xustiza, e por tanto, non pode promover nin votar as leis que conforman a reforma xudicial.

Informacións sen confirmar, e posteriormente negadas pola Fiscalía, sinalaron en febreiro que a fiscal xeral do Estado estaba a sopesar ordenar a recusación do primeiro ministro ao darse un conflito de intereses entre o plan de reforma que promove o seu goberno e os seus casos abertos nos tribunais.

A reforma busca dar control total ao Goberno sobre o nomeamento dos xuíces, incluídos os do Supremo, o que podería ter un impacto directo nunha posible apelación do veredicto do seu xuízo en curso; ademais de incluír unha polémica "cláusula de anulación" que permitiría ao Parlamento reverter sentenzas do Supremo ou mesmo blindar leis para que non poidan ser sometidas á revisión de constitucionalidade desa corte.

Os defensores do cambios argumentan que están deseñados para protexer a vontade dos votantes da extralimitación dos tribunais, pero os críticos aducen que elimina as regulacións destinadas a evitar que os servidores públicos usen a súa autoridade para beneficio persoal.