A situación crítica do sector agrario español, por María Bastida

A recente convocatoria a unha tractorada en Madrid por parte da Unión de Unións de Agricultores e Gandeiros subliña a situación crítica que afronta o sector agrario español. Baixo o lema "Sóbrannos os motivos", esta mobilización é case un berro de auxilio dun sector esencial que se atopa nun punto de inflexión. As reivindicacións expostas —a fixación de prezos xustos, a revisión da Política Agraria Común (PAC) e a esixencia de reciprocidade nas relacións comerciais— destacan problemas fundamentais que requiren dunha solución inmediata e efectiva.

O campo, que a organización define como "exhausto", arrastra problemas históricos en relación cos custos de produción. A seca e o encarecemento destes custos minguaron severamente as capacidades produtivas, empuxando moitas explotacións ao bordo da insolvencia. A demanda de prezos que reflictan os custos reais de produción é, por tanto, non só xusta senón necesaria para a supervivencia do sector.

A petición de clarificar a representatividade agraria e o recoñecemento de que non pode haber sustentabilidade ambiental sen sustentabilidade económica e social son chamadas de atención ás institucións europeas para lexislar con base na evidencia científica e técnica, axuntando as demandas ambientais coa viabilidade económica e social das comunidades rurais.

Tamén se pide revisar a lei de modernización de explotacións agrarias, o plan estratéxico da PAC e adaptar as políticas de axudas a prácticas sostibles, pasos esenciais cara a unha agricultura máis resiliente e sostible. Así mesmo, demandan reciprocidade nas relacións comerciais e o reforzo dos controis fronteirizos, cuestións que se consideran cruciais para protexer a industria nacional fronte a desafíos externos.

Finalmente, tamén solicitan máis recursos para os seguros agrarios e unha compensación por danos da fauna apunta á necesidade dun sistema de protección máis robusto que garanta a seguridade económica do sector. Mentres tanto, a esixencia dunha maior participación na elaboración de políticas, a protección fronte ao auxe das enerxías renovables e medidas fiscais favorables son reflexo dun sector que busca ser parte da solución aos seus propios problemas.

Este conxunto de demandas é un recordatorio de que o sector agrario non só alimenta o país, senón que é piar fundamental da economía rural e a conservación do medio ambiente. Ignorar estas reivindicacións é tan imprudente como insostible. É imperativo que o goberno e as institucións europeas respondan con accións concretas e políticas que reflictan un compromiso real coa sustentabilidade económica, social, e ambiental do sector agrario. A tractorada non é só unha manifestación de descontento, senón unha oportunidade para reavaliar e redirixir o futuro da agricultura e gandería españolas cara a un horizonte máis xusto, sostible e próspero.