A xestión fiscal do Goberno: falta de seguridade xurídica e técnica lexislativa, por Santiago Calvo

A política fiscal do Goberno actual destaca non só pola súa complexidade, senón tamén pola falta de seguridade xurídica e técnica lexislativa, xerando unha sensación de inestabilidade entre os contribuíntes e as empresas. Entre as medidas máis controvertidas destacan a prórroga dun imposto derrogado ás enerxéticas e a xestión desigual do gravame á banca.

En primeiro lugar, o Goberno pretende prorrogar o imposto ás grandes empresas enerxéticas que foi derrogado no Parlamento a semana pasada grazas a unha maioría que incluíu ao PP, Vox, Junts e PNV. Esta medida, a pesar de carecer de impacto recadatorio real debido á súa limitada duración antes de ser novamente derrogada, afecta negativamente a imaxe do país no exterior. As empresas, como Repsol ou Naturgy, enfróntanse á incerteza sobre as súas obrigas fiscais, afectando a confianza dos investidores internacionais, como BlackRock. Ademais, a utilización dun Real Decreto Lei, figura prevista para situacións extraordinarias e de urxente necesidade, para introducir un imposto previamente derrogado levanta serias dúbidas sobre a súa legalidade e o respecto ás normas democráticas.

Por outra banda, o imposto á banca, mantido grazas a pactos con Junts e PNV, ilustra unha falta de coherencia territorial. Mentres que o País Vasco pode aplicar unha redución deste imposto grazas aos seus dereitos fiscais forais, noutras rexións non se contempla tal flexibilización. Ademais, os pactos con Junts suxiren motivacións políticas máis que económicas, buscando prexudicar á OPA de BBVA sobre o Banco Sabadell, incluso a costa de danar outras entidades como CaixaBank.

Esta xestión fiscal reflicte un deseño improvisado que prioriza intereses políticos a curto prazo sobre a estabilidade xurídica e económica a longo prazo. A inseguridade creada polas decisións contraditorias e os pactos que benefician só a certos territorios ou grupos pon en perigo a cohesión fiscal do país. Tamén subliña a necesidade dunha reforma integral que garanta un tratamento equitativo e previsible para todas as partes implicadas.

En conclusión, a política fiscal do Goberno é unha mostra de descoordinación e falta de seguridade xurídica. Decisións como a prórroga dun imposto derrogado e o mantemento dun gravame desigual á banca non só carecen de xustificación técnica, senón que tamén debilitan a credibilidade do sistema fiscal español tanto a nivel nacional como internacional.