Alexéi Navalni, o inimigo número un de Putin

Blogueiro, avogado anticorrupción e organizador das maiores protestas antigubernamentaies desde a caída da URSS, Alexéi Navalni, inimigo número uno do presidente ruso, Vladimir Putin, morreu hoxe en prisión.

"Vladimir o envenenador", así é como Navalni chamou en febreiro de 2021 ao xefe do Kremlin durante o primeiro dos xuízos na súa contra, procesos políticos criticados pola oposición rusa e Occidente.

Era o faro da primeira xeración libre na historia de Rusia. O Kremlin era tan consciente diso, que no medio da campaña militar en Ucraína a Xustiza rusa impúxolle a última das súas penas, co que sumaba case 30 anos de cárcere.

Ucraína, unha guerra criminal

O cárcere non impediu que Navalni condenase abertamente o que chamou "guerra criminal" en Ucraína, cuxo único obxectivo, segundo o opositor, é permitir que Putin "conserve o poder".

Tamén arremeteu contra a mobilización parcial decretada polo xefe do Kremlin, cuxo obxectivo sería "involucrar ao maior número de xente" no crime e "manchar de sangue por centos de miles de persoas".

Ademais, afirmou que "Putin está a perder" e prognosticou "unha enorme cantidade de mortes (...) na trituradora da guerra".

Aproveitou a impopularidade do conflito para reactivar o seu movemento político, proscrito por "extremista", co lema "ningunha guerra, ningunha mobilización, liberdade para Navalni".

Novichok e condena de cárcere

A paciencia do Kremlin con Navalni terminouse en agosto de 2020. Entón, segundo a oposición extraparlamentaria, as autoridades dixeron basta e decidiron eliminar ao político ruso con maior tirón en Occidente.

"Putin ordenou o meu asasinato", dixo Navalni tras recuperarse en Alemaña do envelenamento cun axente tóxico da familia Novichok.

A operación secreta dos servizos especiais saíu rematadamente mal e Navalni volveu a mediados de xaneiro de 2021 a Rusia cal ave fénix para desafiar ao líder ruso.

Pero o Kremlin estaba a esperarlle. As autoridades aproveitaron a súa negativa para comparecer ante a autoridades por un antigo caso penal para enviarlle a prisión.

Desta forma, Putin librábase doutro inimigo como ocorrese no seu momento co home máis rico de Rusia, Mijaíl Jodorkovski, encarcerado en Siberia (2003), ou o opositor Boris Nemtsov, asasinado fronte ao Kremlin en 2015.

Navalni era o opositor con máis gancho electoral, pero tras ser vítima dun intento de asasinato a mans do Servizo Federal de Seguridade (FSB) converteuse nunha celebridade no exterior.

Ata entón, esa honra, o envelenamento con axentes tóxicos, estivera reservado case exclusivamente para antigos espías do FSB que se pasaron ao inimigo, como Skripal ou Litvinenko.

Tsar das redes sociais

Navalni, un experto no uso das redes sociais, preparaba xa a súa vinganza, que chegou en forma de tres comprometedores vídeos para o Kremlin.

Coa axuda de Bellingcat e varios medios occidentais, logrou solicitar datos que probaban, segundo o político, a implicación do FSB no seu intento de asasinato.

Non se limitou a iso, senón que incluíu unha conversa telefónica cun dos presuntos participantes na operación secreta que admitía que os seus cómplices asperxeran Novichok na roupa interior do opositor.

O último agasallo envelenado do opositor ao Kremlin foi o vídeo titulado "O Palacio de Putin" sobre a mansión que os amigos do presidente lle construíron no mar Negro e que un dos seus mellores amigos, o empresario Arkadi Rotenberg, admitiu despois que era da súa propiedade.

Todo iso non só puxo en evidencia ao FSB e a Putin, senón que foron vistos por máis de 150 millóns de persoas, cifra que contrasta cos sete millóns que seguiron a conferencia de prensa anual do presidente nesas mesmas datas.

Rusia sen Putin

Todo comezou no partido liberal Yábloko, de onde Navalni foi expulsado polas súas ideas nacionalistas. Pero o seu ostracismo duraría pouco, xa que nas eleccións parlamentarias de 2011 logrou organizar as maiores protestas antigubernamentais desde a caída da URSS ao berro de guerra "Rusia sen Putin".

Ao ano seguinte deu o gran salto á política ao presentar a súa candidatura ás eleccións á Alcaldía de Moscova, onde logrou case un terzo dos votos, un fito sen precedentes para a oposición extraparlamentaria.

A animadversión de Putin, que nunca lle chamaba polo seu nome, nace das numerosas ocasións nas que o opositor sacou á luz as vergoñas de aliados do Kremlin, aos que denuncia co seu dedo acusador nas redes sociais lonxe do alcance da censura.

Para o látego do Kremlin non había tabús á hora de denunciar a corrupción na administración pública. Sexa o primeiro ministro, Dmitri Medvédev, o presidente do Parlamento ou dun banco estatal, o fiscal xeral ou a esposa do portavoz presidencial.

O líder opositor xa non era só un encordio, senón unha ameaza. Desde entón, foi condenado a senllas penas de cárcere por presuntos delitos económicos, que lle inhabilitaron como candidato ao Kremlin, e foi atacado fisicamente en varias ocasións

Mesmo entre reixas, logra influír nas eleccións co seu programa Voto Intelixente, que consiste en elixir entre os candidatos con máis opcións de desbancar ao candidato do partido do Kremlin.

Pouco despois de chamar a votar a calquera candidato menos a Putin nas presidenciais de marzo próximo, Navalni foi trasladado de maneira clandestina á prisión ártica onde hoxe morreu.