En Lourenzá son tradicionais os mazapáns, uns doces de Entroido menos coñecidos

Teñen a aparencia duns boliños fritos, mentres que o seu sabor recorda o das orellas, cunha textura máis esponxosa. Son os mazapáns de Lourenzá, un doce non tan coñecido, pero non menos tradicional destas datas de Entroido.

Rafael Cabaleiro, panadeiro: "Nas aldeas, como San Tomé, Santo Adrao ou San Xurxo, fanse cantidades inmensas deste doce e repártense entre as familias. Os que mellor os facían sempre repartían para os outros".

Os ingredientes son os mesmos das orellas, aínda que os mazapáns non levan leite. É dicir, fariña, fermento, ovos, manteiga, azucre, sal, anís e, non menos importante, pel relada de limón. Tocante ao seu nome, os máis anciáns xa o chamaban así, malia non teren nada que ver cos doces de améndoa.

Nélida Cajoto, laurentina de 92 anos: "Meu pai era moi confeiteiro e gustáballe moito facer mazapáns e freixós. Sempre nolos facía. E nós, encantadas da vida".

Unha vez fritos, os mazapáns pódense reencher con crema e adóitanse servir cortados. Xunto con esta sobremesa, outros doces típicos destas datas en Lourenzá son os ósos de Entroido.