O galego Juan Jacobo Fernández, entre os sete franciscanos proclamados santos polo Papa

O papa Francisco proclamou santos este domingo o español Manuel Ruiz López e outros sete frades franciscanos, seis deles españois, asasinados en Siria en 1860, durante un ano de persecución e masacres contra cristiáns.

Francisco usou, como é habitual, a formula en latín para proclamar a súa santidade e pedir que fosen inscritos nos libros dos santos de la Igrexa. "Continuamos a obra de Xesús no mundo. Baixo esta luz podemos lembrar os discípulos do Evanxeo que son hoxe canonizados. Ao longo da axitada historia da humanidade eles foron servos fieis, homes e mulleres que serviron no martirio e a alegría, como o irmán Manuel Ruiz López e os seus compañeiros", dixo o Papa na cerimonia de canonización na praza San Pedro do Vaticano, ante a presenza de fieis.

A Manuel Ruiz (Burgos, 1804) asasinárono en Damasco en 1860, cando os cristiáns de Siria e O Líbano sufriron masacres por parte de membros da comunidade drusa.

Naquel momento era superior do convento de San Paulo e foi vítima da furia dunha multitude de drusos que a noite do 9 de xullo de 1860 irromperon no barro cristián de Damasco. Aí vivían unhas 30.000 persoas, miles delas foron masacradas e algunhas refuxiáronse no mosteiro de Ruiz e o resto de frades menores.

Con el decapitaron sete franciscanos tamén canonizados, entre eles o galego Juan Fernández e os españois Carmelo Bolta, Nicanor Ascansio, Nicolás María Alberca, Pedro Nolasco Adoitar, Francisco Piñazo Peñalver, e o austríaco Engelbert Kolland.

Os relixiosos recibiron unha proposta do gobernador otomán da época para refuxiarse na súa residencia, pero rexeitárona porque non querían deixar soa a xente que buscaba protexerse no convento.

Entre os asistentes á cerimonia estiveron autoridades como Félix Bolaños, ministro de Presidencia, Xustiza e Relacións coas Cortes do Goberno español.

Na cerimonia tamén foron canonizados os laicos maronitas Francesco Massabki, Mooti Massabki e Raffaele Massabki. Eran tres irmáns de Damasco moi relacionados coa comunidade dos franciscanos que estaban xunto ao resto de frades no convento de San Paulo, onde morreron igualmente asasinados no mesmo masacre.

Este domingo tamén se proclamou santos o presbítero italiano Giuseppe Allamano (1851-1926), fundador do Instituto dos Misioneiros de Consolata e das Irmás Misioneiras de Consolata, a italiana Elena Guerra (1835-1914), fundadora da Congregación de Oblatas do Espírito Santo, coñecidas como Irmás de Santa Zita, e a canadense Marie-Léonie Paradis (1840-1912), fundadora da Congregación das irmanciñas da Sagrada Familia.

Devoción polo beato

Xosé Ricardo Rodríguez leva décadas investigando a vida do seu devanceiro Juan Jacobo Fernández. Recolleu todos os documentos que fan referencia ao xa santo.

Dende que tivo que deixar o convento de Herbón ata que regresou a Moire e, sobre todo, cando decidiu marchar de misioneiro a Siria, onde atopou a morte xunto cos outros mártires de Damasco na defensa da súa fe. 

"El sempre tiña claro que quería ir a Damasco. Non a un sitio mellor. Xoan Paulo II foi quen comezou a interesarse pola canonización", explica o seu familiar e investigador da súa vida.

No lugar de Moire sempre houbo unha gran devoción polo beato, con misa e procesión todos os anos. Arranxouse a casa onde naceu e mesmo se lle fixo unha estatua. E na igrexa parroquial de Carballeda, onde foi bautizado, hai unha placa e unha efixie para lembralo.

Os veciños tamén están orgullosos. E é que pouca xente vive ao pé da casa onde naceu un santo.

"A procesión saía dende a capela e traían a imaxe del ata a casa onde naceu."

"Claro que non é habitual vivir tan preto da casa dun santo."

San Juan Jacobo é o cuarto santo nacido na provincia de Ourense. Entre os seus familiares figura outro galego ilustre como Camilo José Cela.