O TSXG confirma a condena a 25 anos de prisión imposta ao autor do crime de Tirán
O procesado foi considerado autor dun delito de roubo en casa habitada en grao de tentativa e dun delito de asasinato mediante aleivosía e para facilitar a comisión do roubo
A Sala rexeita no seu fallo, como solicitaba o condenado, que os feitos se cualifiquen como de homicidio en lugar de asasinato e descarta que a morte da muller deba entenderse como constitutiva dun homicidio por imprudencia.
O acusado do crime de Tirán (Moaña), escoita o veredicto do xurado que o declarou culpable de asasinar á súa veciña e de tentar roubarlle. / EUROPA PRESS - Arquivo
O Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) confirmou a sentenza da Audiencia Provincial de Pontevedra que, #de acordo con o veredicto do Tribunal do Xurado, condenou a 25 anos de prisión ao home que matou á súa veciña septuaxenaria na parroquia de Tirán, en Moaña (Pontevedra), o 3 de xullo de 2021.
O procesado foi considerado autor dun delito de roubo en casa habitada en grao de tentativa e dun delito de asasinato mediante aleivosía e para facilitar a comisión do roubo.
O xurado entendeu probado que accedeu ao domicilio da vítima coa intención de apoderarse de obxectos de valor e que, "de maneira inesperada e sen que puidese defenderse, golpeouna en distintas partes do corpo, púxolle unha corda no pescozo, inmobilizouna atándolle as mans ás costas e causoulle a morte por asfixia".
En canto á vulneración da presunción de inocencia alegada polo recorrente, os maxistrados da Sala do Civil e Penal do TSXG lembran na resolución que se deben "limitar a axuizar a racionalidade, sen indicio de arbitrariedade ou voluntarismo, da motivación do veredicto e da consecuente fundamentación da sentenza".
Así, subliñan que "as inferencias realizadas polos xurados non poden resultar máis racionais segundo as regras da lóxica e a experiencia".
Entre elas, destacan que o acusado foi visto por varias testemuñas no patio pechado que circunda a casa e mesmo el mesmo recoñeceu que estivo alí e viu á súa veciña no chan e que o bolso da vítima estaba aberto e as tarxetas de crédito, a carteira e a cartilla bancaria esparexidas polo sofá.
Ademais, mencionan que as pegadas dunhas zapatillas marcadas no baño correspóndense coas achadas en casa do acusado, que o sangue que manchaba tanto esas zapatillas como as luvas atopadas en poder do agresor eran da súa veciña.
E que os restos biolóxicos detectados nas uñas da vítima eran do sospeitoso, quen tiña no seu poder as chaves do domicilio da septuaxenaria. Así mesmo, a fractura da porta do baño ten relación coa lesión que presentaba no xeonllo.
A Sala rexeita no seu fallo, como solicitaba o condenado, que os feitos se cualifiquen como de homicidio en lugar de asasinato e descarta que a morte da muller deba entenderse como constitutiva dun homicidio por imprudencia.
Un motivo de apelación novo, pois non o contiña o escrito de interposición de recurso. A sentenza do TSXG non é firme, pois cabe presentar recurso ante o Tribunal Supremo.
