O xuíz subliña que os indicios sinalan o fiscal xeral como o autor da filtración

O xuíz do Tribunal Supremo Ángel Furtado rexeitou o recurso do fiscal xeral do Estado, Álvaro García Ortiz, contra a súa citación como investigado e recalcou que, no momento actual da investigación, os indicios apuntan a que puido ser el quen filtrase o correo do noivo de Isabel Díaz Ayuso.

Hurtado pon o acento no interese que mostrou o fiscal xeral por facerse co correo do 2 de febreiro de 2024 sobre o acordo que propoñía o avogado de Alberto González Amador á Fiscalía no que admitía dous delitos de fraude fiscal e que, "cinco minutos despois, inmediatamente de 'pechar o círculo', apareza filtrado o seu contido nun medio de comunicación".

Tras apuntar o martes que é unha "evidencia" que o fiscal xeral "fixo desaparecer probas", este mércores o xuíz ditou dous novos autos: nun rexeita os recursos de García Ortiz e da fiscal provincial de Madrid, Pilar Rodríguez, e noutro arquiva a causa para o tenente fiscal da Secretaría Técnica da Fiscalía Xeral, Diego Villafañe.

O maxistrado reafírmase así na imputación de García Ortiz e de Pilar Rodríguez, quen presentou un recurso de reforma ao entender que omitira unha serie de "contraindicios" que darían unha explicación alternativa e razoable á súa actuación.

Por exemplo, o feito de que o correo do 2 de febreiro con datos reservados fose remitido polo avogado de González Amador a unha conta xenérica da Fiscalía de Delitos Económicos e que estivo á disposición dun número indeterminado de persoas. Para o xuíz, iso é "indiferente" porque "hai elementos indiciarios suficientes para atribuírlles a filtración, ás 23:51 horas do día 13 de marzo de 2024 na SER, da información contida nese correo do 2 de febreiro de 2024, que recolle datos persoais tan íntimos e privados".

Ao seu xuízo, "non é asumible" expor como "mera posibilidade abstracta" implicar "un indeterminado número de persoas que non gardan ningunha relación cos feitos", de modo que, "por incompatibilidade e exclusión, queda descartada esa indefinida hipótese exposta pola defensa".

A "divulgación autorizada" de Miguel Ángel Rodríguez

Tampouco atende o maxistrado ás queixas sobre unha posible inadecuada valoración dalgúns testemuños prestados na causa tanto por fiscais como por xornalistas como polo director de gabinete da presidenta da Comunidade de Madrid, Miguel Ángel Rodríguez.

Respecto da filtración por parte do asesor de Ayuso doutro correo da Fiscalía do 12 de marzo (que respondía ao de González Amador, aínda que se publicou coma se fose unha oferta do fiscal), o maxistrado expón que esa foi unha "divulgación autorizada", en tanto que a que atribúe aos fiscais foi unha "filtración subrepticia".

O primeiro -indica- non é delito e o segundo, por contra, así como a posterior nota de prensa do día 14, poderían constituír un delito de revelación de segredos ao difundir datos persoais dun cidadán, que non o autoriza.

E fai fincapé en que as negociacións entre un fiscal e un avogado son "material sensible", suxeito a "criterios de confidencialidade, que, se se creban, poden entrañar unha importante diminución para o dereito de defensa".

O xuíz engade que existe "unha variada normativa que impón, expresamente, un deber de reserva e confidencialidade ao Ministerio Fiscal, e que, presumiblemente, non foi observada" polos investigados, "na medida que, indiciariamente, puideron filtrar" o citado correo, "á marxe da difusión que dese o seu titular" a outro -o que enviou a Miguel Ángel Rodríguez- que non contiña os mesmos datos sensibles.