Álvarez-Cascos, absolto do delito de apropiación indebida
Fiscalía e acusación particular pedían unha pena de tres anos e medio de cárcere para o exministro
Álvarez-Cascos defende a súa xestión en Foro Asturias e nega os cargos de apropiación indebida
O xuíz da Sección Terceira da Audiencia provincial ditou sentenza pola que se absolve o que fora fundador de Foro Asturias e presidente do Principado, Francisco Álvarez-Cascos, do delito continuado de apropiación indebida polo que estaba acusado, sentenza que poderá ser recorrida ante a Sala do Civil e Penal do Tribunal Superior de Xustiza.
Fiscalía e acusación particular pedían unha pena de tres anos e medio de cárcere para o exministro de Fomento durante a etapa de goberno de José María Aznar por considerar que ocasionara ao partido Foro Asturias un prexuízo económico que cifraba en 181.648 euros.
A causa abriuse por mor da entrega por un particular, en xaneiro de 2023, de nove caixas de documentación nas que se incluían escrituras públicas, tacos de facturas e ata contratos de alugueiro. O Ministerio Público decidiu, entón, incoar dilixencias de investigación para aclarar se daquel gran volume de documentos podían desprenderse indicios da comisión dalgún delito, como a apropiación, pola que fora a xuízo, ou outros como a administración desleal ou corrupción nos negocios.
Álvarez-Cascos, durante o xuízo defendeu que todos os gastos formaban parte da súa retribución no partido que lideraba e asegurou que tiña a "conciencia tranquila".
Acordo sobre os seus gastos
Durante a vista oral, aludiu a un acordo co partido para que se lle abonasen os gastos derivados da súa actividade ao servizo do partido, á vez que defendeu que "traballaba vinte e catro horas ao día" con "dedicación plena" ao proxecto político sen ter "nin descansos nin vacacións".
Na sentenza, a Audiencia apunta que "tal acordo, que é razoablemente comprensible para motivar á persoa buscada para liderar o proxecto político que se poñía en marcha, referido polo acusado e confirmado por testemuñas destacadas na xénese e ulterior acción do partido", como Isidro Martínez Oblanca, Pedro Leal, Javier Canle, José Ramón Campo e Pelayo Roces.
Na súa orixe o partido non tiña tesoureiro, de modo que a xestión económica e financeira recaía sobre a Comisión Directiva, sen que ninguén cuestionase os gastos, polo que "nunca dispuxo de firma nas contas bancarias do partido nin de tarxetas de crédito ou débito asociadas a elas" e os que se consideraban relacionados coas súas funcións eran cargados ás contas do partido "previa achega dos xustificantes correspondentes que eran contabilizados e comprobados para pasar á firma dos apoderados nas contas bancarias".
A oficina en Madrid
As acusacións alegaban que o groso dos gastos indebidos nos que incorreu Foro debeuse ao alugueiro dunha oficina en Madrid, que fora comprada por Álvarez-Cascos e posteriormente vinculada a unha empresa administrada pola súa terceira muller, María Porto, para unha sede do partido que cualificaban de "ficticia".
Tras facer referencia ao exposto por varias testemuñas, o tribunal considera que "haberá que aceptar que a sede existiu e utilizouse", e que "quen pertencendo á estrutura orgánica do partido o negue será porque se conducía despreocupadamente respecto dos intereses da formación".
A Audiencia Provincial conclúe que "aínda que se admitise que pola forma presidencialista coa que o acusado levaba as rendas da formación política, en todas as ordes, el tiña o manexo dos fondos que como administrador de facto tiña que xestionar en beneficio dos fins do partido, todos os cargos de dirección e goberno do partido consentiron expresa ou implicitamente os gastos".