Catoira deféndese do ataque viquingo ante unha grande afluencia de visitantes

Vestidos de campesiños galegos, desde ben cedo, os de Catoira defenderon un ano máis as súas terras fronte ao ataque viquingo. Desafiando as altas temperaturas e cun sol abraiante, o viño volveu ser o protagonista dunha festa que cada ano suma máis adeptos, debido a súa épica.

A Romaría Vikinga de Catoira alcanza este ano a súa 63 edición e faino con moitos máis asistentes, que se apiñaron ese domingo ao redor das Torres do Oeste para presenciar o tradicional desembarco.

Celebrada desde 1961 na primeira fin de semana de agosto, esta festividade conmemora o papel que tivo Catoira na defensa de Galicia fronte aos ataques normandos. Alá polo século XI, os normandos desembarcaron na vila de Catoira en busca dos tesouros da Igrexa compostelá.

Con todo, topáronse coa resistencia galega, que impediu que alcanzasen a súa meta. Xa desde a antigüidade Catoira foi un lugar estratéxico, a entrada cara a Compostela por mar. Por iso, construíronse diversas fortificacións na ría a modo de defensa. Sobre a desembocadura do Ulla están situadas as Torres do Oeste, declaradas Ben de Interese Cultural, o que queda da antiga fortificación e castelo que se construíu no século IX.

Ese foi unha vez máis o escenario da histórica recreación que este ano se demorou un pouco máis debido ás mareas e as condicións do vento. Con todo, os alaridos e toques de corno dos invasores non deixaron de escoitarse.

Desde a ponte situada no río, os visitantes miraban atónitos e gravaban cos seus teléfonos o que ocorría na beira. Os campesiños galegos, embriagados polo viño, esperaban aos invasores. Mentres os viquingos, a bordo dos seus tres drakkar, tradicional embarcación viquinga, aproximábanse a realizar o desembarco e posterior asalto, ao berro de "Úrsula".

A lama, o viño e o choque de espadas produciuse ao redor das 13:30 horas. Unha dramatización que aínda que sorprende pola súa forza e bravura, termina por acabar en unión fraternal.

E é que unha vez feitas as representacións, catoiráns e viquingos únense para participar nun xantar campestre. Xa o fixeron so sábado, cando centos de persoas reuníronse nunha gran carpa para comer empanada, polbo, churrasco e os tradicionais mexillóns acompañados de viño do Ulla.

Este domingo volveu repetirse. Animados polo son das gaitas, os veciños e veciñas de Catoira deixaron ao carón o enfrontamento histórico da vila contra os viquingos e uníronse arredor da festa.

Trenzas, cornos, peles, machadas, escudos e tambores non pararon de verse ao redor das Torres do Oeste, pero lonxe de parecer hostil, o ambiente que se respiraba era de completa sintonía. A Romaría Viquinga de Catoira foi declarada de Interese Turístico Internacional no ano 2002.

Co tempo foi adquirindo unha maior proxección internacional, o que derivou en que a localidade pontevedresa atópese irmandada desde o ano 1993 con Frederikssund, cidade danesa con maior tradición viquinga, deixando patente que esta festividade simboliza a unión e a confraternidade entre os pobos.