Coche, casa, ou ingresos en metálico; así era o "tren de vida" do funcionario de aduanas procesado polo Karar
Coche, casa, ou ingresos en metálico; así era o "tren de vida" do funcionario de aduanas procesado polo Karar
Coche, casa, ou ingresos en metálico; así era o "tren de vida" do funcionario de aduanas procesado polo Karar
Retómase o xuízo polo alixo de 3,8 toneladas de cocaína tras unha pausa de máis dun mes
Un funcionario de Vixilancia Aduaneira que levou unha investigación interna sobre o acusado explicou que confirmaran que o seu modo de vida non se correspondía cos seus ingresos
O macroxuízo polo alixo de cocaína do barco Karar, que estaba en suspenso desde mediados de outubro, retomouse este martes na Cidade da Xustiza de Vigo coa declaración dun funcionario de Vixilancia Aduaneira, instrutor da investigación interna que se abriu a un dos acusados neste procedemento, un funcionario de aduanas, e a súa muller, que tamén senta no banco.
A vista por este transporte de 3,8 toneladas de cocaína en plena pandemia de covid (abril de 2020), celébrase con 28 acusados: Juan Carlos Santórum e varias persoas do seu círculo; os tripulantes do MV Karar (un deles galego); un construtor naval; un cidadán colombiano; e un funcionario de aduanas destinado en Arousa e a súa muller.
Precisamente, este matrimonio enfróntase ás penas máis altas solicitadas polo fiscal neste xuízo, un total de 19 anos e medio de cárcere, xa que ademais dos delitos de tráfico de drogas e integración en organización criminal, o ministerio público atribúelle tamén un delito de branqueo de capitais.
Na xornada deste martes, prestou declaración un funcionario de aduanas da AEAT, instrutor da investigación interna que se lle abriu ao acusado Pablo V.S. a principios de 2020, debido ás sospeitas que levantou o seu "tren de vida".
Tal e como explicou esta testemuña, meses antes de que este procesado fose detido xunto á súa muller no marco da investigación polo alixo do Karar, recibiu unha instrución dos seus superiores para investigalo, xa que se detectou que o seu modo de vida non se correspondía cos seus ingresos. Así, chamaran a atención o coche de alta gama que conducía (un Audi Q5) e que aparcaba no peirao, xunto aos vehículos doutros compañeiros, ou o chalé "suntuario" que adquirira, entre outras cuestións.
Este investigador sinalou que, as pescudas realizadas sobre o patrimonio, os ingresos e gastos do matrimonio, evidenciaron que, desde febreiro de 2014, a conta bancaria de ambos reflectiu un cambio: pasou de estar moitas veces en descuberto a non ter retirada de diñeiro, de maneira que se xerou unha "repentina capacidade de aforro".
Meses despois, tras cancelar esa conta, o matrimonio abriu outra nunha entidade financeira distinta e, ademais das súas nóminas, comezaron a ingresar de maneira "recorrente" importantes cantidades de diñeiro a través de caixeiros automáticos. Como exemplo, a testemuña apuntou que, só en tres meses de 2019, chegaron a ingresar por esta vía case 90.000 euros.
Eses ingresos de efectivo, que non se correspondían coas súas remuneracións polas súas actividades laborais, levantaron mesmo as sospeitas da directora da entidade que, ao non recibir explicacións convincentes dos seus clientes, optou por rescindir o contrato e pechar a conta.
A testemuña subliñou que, ademais dese diñeiro cuxa procedencia non se podía acreditar, os acusados ingresaron 40.000 euros de dous boletos premiados da Lotería de Nadal, uns boletos supostamente comprados por Pablo e a súa muller nun bar de Moraña, cuxo dono confirmou a este investigador tributario que non llelos vendeu.
Esta circunstancia únese ao feito de que os boletos premiados non foron cobrados ata un mes despois do sorteo, nun caso, e ata case dous meses despois no outro. "Non é lóxico, o normal é cobralos antes e xuntos", explicou esta testemuña, que lembrou que a compra de boletos de lotería premiados é "unha táctica habitual de branqueo".
En definitiva, segundo a súa declaración, o matrimonio tiña un nivel de vida moi por encima do que permitían os seus ingresos legais, e realizaban gastos (cota do Audi, xardineiro, mensualidades dun colexio privado para os seus fillos, viaxes, compra de leiras...) que excedían, con moito, o que gañaban cos seus salarios ou coa venda de uva dunha leira da familia de Pablo V.S.
Meses despois de que se iniciase esta investigación interna ao funcionario, a Axencia Tributaria recibiu un auto do Xulgado de Instrución 3 de Vigo, que investigaba o alixo do Karar, para proceder ás pescudas sobre o sospeitoso, que foi detido en Madrid un mes e medio despois da abordaxe do barco.
Pablo V.S. e a súa muller foron arrestados despois de ter un encontro con outro dos acusados, un cidadán colombiano que lles entregou unha bolsa con case 370.000 euros.
Segundo a Fiscalía, este cidadán colombiano, René R.R., era usuario dun teléfono satelital desde o que se controlaba a singradura do Karar. Ademais, no rexistro do seu domicilio, a Policía atopou uns 4 quilos de cocaína.
O ministerio público sostén que o funcionario de aduanas colaboraba coa organización de Santórum na súa actividade de narcotráfico e informábao das actividades policiais e de vixilancia, ademais de cooperar coa organización na distribución de estupefacientes.