Illada nunha cova durante 500 días: un reto e unha marca mundial para Beatriz Flamini

A alpinista e escaladora Beatriz Flamini abandonou este venres a cova en que permaneceu soa durante 500 días a 70 metros de profundidade, cumprindo así o reto que se propuxo cando decidiu vivir este desafío persoal, que definiu como "excelente e insuperable".

Coa axuda de membros do Grupo de Actividades Espeleolóxicas de Motril, a localidade de Granada onde se sitúa a cavidade en que permaneceu durante todo este tempo, Flamini saíu minutos despois das 9:00 horas en aparente bo estado de saúde.

Protexía a vista con lentes de sol e cun gran sorriso saía do que foi o seu fogar durante máis de dezaseis meses, co que bateu a marca mundial.

A primeiras horas da mañá baixaron á cova dúas espeleólogos e unha psicóloga para dar cobertura á deportista na súa saída ao exterior, que se prolongou uns 40 minutos.

No exterior da cova esperábana, ademais de persoas involucradas no proxecto, amigos que, con máscara para protexer a súa saúde, recibírona cun forte aplauso. Flamini respondeu dicindo que os quere "unha chea" e que sente "moi agradecida", e pediu desculpas e que non tomen en conta o sucedido abaixo.

Longos abrazos sucedéronse na acollida da deportista, que ten previsto ofrecer a partir das 11:00  unha conferencia de prensa para relatar a súa experiencia.

Unha vez máis acougada, e sempre riseira, dirixiuse aos medio alí congregados: "Gustaríame poder ser amable, poder contestarvos. Se me permitides que me poida pegar unha ducha, que levo un ano e medio sen tocar a auga, vémonos logo nun anaco".

Non pensou en abandonar, "de feito non quería saír"

Non obstante, finalmente non puido tomar esa ducha, e como estaba previsto ofreceu a conferencia de prensa que prometera. Foi durante unha hora de duración e xunto ao presidente da Federación Andaluza de Espeleoloxía, Francisco Hoyos, e o espeleólogo coordinador da asistencia que a coidou na sombra, David Reyes.

Asegurou Beatriz Flamini que aínda que houbo momentos difíciles, como unha invasión de moscas ou alucinacións auditivas, nunca pensou en abandonar por "coherencia", e que o "truco" para afrontar situacións extremas está en centrarse "no aquí e no agora".

Ás veces atordada e pero sen perder o sorriso, Flamini compareceu, xa sen lentes de sol, para relatar este desafío persoal, convertido en récord mundial, que lle regalou momentos "difíciles e moi bonitos" durante máis de dezaseis meses a 70 metros de profundidade nos que nunca atopou a forma de pescudar o paso dos días.

Sen coñecer aínda o ocorrido no mundo durante este tempo -"Estou ancorada no 21 de novembro de 2021", data na que entrou-, esta deportista de elite asegura que nunca pensou en abandonar, "de feito, non quería saír", afirmou: "estás aí para iso". 

Mantén que coñecía antes de entrar os riscos, especialmente psicolóxicos, aos que se enfrontaba, pero nada dos que deixaron escritos os psicólogos ocorreulle a ela, salvo "alucinacións auditivas porque estás en silencio e o cerebro invéntaas".

Si necesitou que lle repitan nalgunha ocasión as preguntas dos xornalistas pola perda de memoria a curto prazo que crean estas situacións, que lle servirán como adestramento de fortaleza mental para outros proxectos que ten en mente. 

Rutinas baixo terra

Ao longo dos meses que pasou na cova, ela ía deixando nunha zonza de intercambio acordada co equipo as tarxetas de vídeo que gravaba e onde se realizaba tamén a entrega de alimentos e retirada de lixo. Todo este proceso se facía sen contacto nin comunicación algunha.

Esta vivencia forma parte do proxecto Timecave, que se iniciou hai dous anos, cando esta apaixonada de expedicións en solitario polas cimas máis altas do mundo e experta en autosuficiencia contactou coa produtora Dokumalia para exporlle o reto de permanecer soa e sen contacto exterior nunha cova durante 500 días.

A produtora rexistrou a súa vida cotiá, que grupos de investigación das universidades de Granada e Almería seguiron de preto para estudar como afecta o illamento social e a desorientación temporal extrema á percepción do tempo, así como os cambios neuropsicolóxicos que supuxo este tremendo desafío ante a soidade, a ausencia de luz natural e o illamento cognitivo e social. 

Non sabe nada da guerra en Ucraína, do aumento da inflación nin da multitude de asuntos que aconteceron desde que o pasado 20 de novembro de 2021 entrase na cova coa determinación de poñer a proba a súa fortaleza física e mental, segundo relataba a Europa Press Elena Mera, portavoz do proxecto Timecave.

Nunha noite escura, soa e en silencio, neste tempo tratouse de analizar a súa vida cotiá: comidas, exercicios, os seus días malos e bos, os seus problemas e dificultades, as súas dúbidas, os cambios no seu corpo e a súa mente, a lonxitude dos seus días e noites, a súa sensación de entrar nun bucle eterno de tempo detido ás catro da mañá, momentos de terror e euforia.

Tamén, a falta de memoria e concentración, alucinacións, cambios de humor e incidentes imprevistos, asuntos todos eles que foron analizados desde o ámbito científico.

Un equipo de espeleólogos preparara a cova escollida para este reto, onde principalmente acometeuse a instalación de auga, luz e o sistema para ascender e descender por ela de forma segura.

Os membros deste equipo externo elaboraron un plan de emerxencias ante posibles incidentes e durante o illamento da deportista velaron pola súa seguridade, controlando o seu estado de saúde a través dos pasos polas cámaras de vixilancia e as tarxetas de vídeo e notas que entregaba. 

Foron necesarios unha tonelada e media de material e alimentos para esta experiencia; e consumíronse 1.000 litros de auga. Beatriz leu 60 libros.

Esta deportista de elite non só fixa o récord de illamento subterráneo en España, que permanecía desde fai cinco décadas en 103 días, senón que tamén excede á italiana Christine Lanzoni, que en 2007 pasou 269 días dentro dun laboratorio subterráneo, segundo explican desde a Federación Andaluza de Espeleoloxía e Descenso de Canóns.