O Congreso avala por segunda vez a senda de déficit, que será vetada polo PP no Senado
O Congreso avala por segunda vez a senda de déficit, que será vetada polo PP no Senado
A senda de estabilidade constitúe, xunto ao límite de gasto non financeiro ou teito de gasto, o paso previo para os orzamentos de 2024
Os orzamentos de 2024 acumulan un importante atraso, principalmente debido á convocatoria de eleccións, e ata que se aproben continuará en vigor a prórroga das contas de 2023
O Congreso volveu apoiar este xoves a senda de déficit e débeda para o período 2024-2026, que todo apunta a que será rexeitada de novo pola maioría absoluta do PP no Senado para pesar do chamamento realizado pola vicepresidenta e ministra de Facenda, María Jesús Montero.
A senda de estabilidade constitúe, xunto ao límite de gasto non financeiro ou teito de gasto -que se informa, pero non se vota-, o paso previo para os orzamentos de 2024, que, segundo defendeu Montero, van aprobar mesmo co veto do Senado aos obxectivos.
No caso de que finalmente se produza ese veto, o Goberno baseará as contas na senda remitida a Bruxelas en abril en lugar da defendida este xoves, que ten o mesmo obxectivo global, un 3 % de déficit público para 2024, pero é máis esixente na repartición con comunidades autónomas (equilibrio en lugar dunha décima de déficit) e concellos (dúas décimas de superávit en lugar de equilibrio).
Montero acusou o PP de "actuar en contra dos propios intereses das comunidades autónomas" onde goberna, algo "incomprensible" porque "o que está a facer é prexudicar os cidadáns, que son os destinatarios dos servizos públicos que se xestionan nas administracións territoriais". De feito, a ministra preguntouse que ocorrerá coas contas que presentaron as rexións gobernadas polo PP baseándose no obxectivo de déficit que este xoves sométese a votación, máis flexible que o que entraría en vigor co veto.
PP e Vox, en contra
Mostraron o seu apoio á senda, ademais de PSOE e Sumar, ERC -un apoio condicionado a que o orzamento cumpra os compromisos-, PNV -que pediu obxectivos diferenciados por rexións-, BNG -aínda que reclama maior capacidade de gasto- e CC -para evitar obxectivos máis restritivos-. O texto tivo 176 votos a favor fronte aos 171 en contra.
O deputado do PP José Vicente Marí Bosó dedicou boa parte da súa intervención para denunciar as "corruptelas" do Goberno e acusou a Montero de saltar a legalidade ao presentar unha senda que non foi negociada con comunidades autónomas nin concellos, polo que reiterou o seu rexeitamento.
Tamén defendeu o seu voto en contra Vox, que cargou contra "a irresponsabilidade na xestión das contas públicas" do Goberno e contra as subidas fiscais.
Teito de gasto récord
A senda que se someteu a votación é idéntica á que xa rexeitou o Senado: o déficit público baixará este ano ao 3 % do PIB, cumprindo as regras fiscais europeas, ao 2,7 % do PIB en 2025 e ao 2,5 % en 2026. A débeda baixará ao 106,3 % do PIB en 2024, ao 105,4 % do PIB en 2025 e ao 104,4 % do PIB en 2026. A senda vai acompañada polo límite de gasto non financeiro ou teito de gasto para 2024, que non se somete a votación, e que ascende a un máximo histórico de 199.120 millóns de euros unha vez incluídos os fondos europeos, un 0,5 % máis que en 2023.
Atraso dos orzamentos
Os orzamentos de 2024 acumulan un importante atraso -deberían estar en vigor desde o 1 de xaneiro-, principalmente debido á convocatoria de eleccións, e ata que se aproben continuará en vigor a prórroga das contas de 2023. Tamén contribuíu a este atraso o veto no Senado da senda de estabilidade, que obrigou o Goberno a presentar unha nova, que este xoves supera o Congreso, pero que terá que pasar pola cámara alta nas próximas semanas, onde volverá ser rexeitada.
A partir dese momento, segundo un informe da Avogacía solicitado polo Executivo que non se fixo público, o Goberno poderá presentar o proxecto orzamentario, aínda que previsiblemente non o fará ata que teña certas garantías de que conta con apoios suficientes para aprobalos.
Unha vez que as contas se aproben no Consello de Ministros -algo que ocorrerá, como pronto, a mediados de marzo- arrincará a tramitación parlamentaria das contas, que se adoita prolongar durante uns tres meses, o que fai imposible cumprir co obxectivo de que terminen a súa tramitación en abril.