O Constitucional rexeita a recusación do PP contra a maxistrada Díez pola amnstía

O Pleno do Tribunal Constitucional rexeitou este martes por maioría a recusación do PP contra a maxistrada progresista Laura Díez pola lei de amnistía.

Fontes xurídicas informaron de que a Corte de Garantías desestimou o incidente de recusación por oito votos a un, o da maxistrada conservadora Concepción Espejel, quen votou en contra por estar en desacordo coa composición do tribunal, pero si apoia que non concorre causa de recusación.

Así, repetiuse o 'modus operandi' vivido coa recusación do PP contra o presidente do TC, Cándido Conde-Pumpido. O pasado 8 de outubro, un Pleno formado por 8 maxistrados -todos menos Juan Carlos Campo, que está abstido; o propio Conde-Pumpido, Díez e José María Macías, por estar recusados- rexeitou a petición popular por 7 votos contra un, tamén de Espejel.

Ese Pleno chegou precedido dunha polémica interna pola decisión de Conde-Pumpido de que ningún dos tres recusados participara no debate referido a el. Macías denunciou nun escrito dirixido ao propio presidente do TC que esta mecánica abocaría a que, se se rexeitaban as recusacións contra este e Díez, ambos poderían participar do Pleno onde se dirima a súa, sen que o maxistrado conservador puidese opinar nas deles.

O exvogal do Consello Xeral do Poder Xudicial pedía aplicar a 'pauta Campo' ás recusacións. No caso do exministro de Xustiza, o Pleno aprobou a súa abstención no primeiro asunto que lle chegou sobre a amnistía -a cuestión de inconstitucionalidade exposta polo Tribunal Supremo (TS)- e posteriormente estendeu este 'placet' ás abstencións referidas ás demais impugnacións á lei.

Precisamente, espérase que o Pleno celebrado esta semana aplique ás demais recusacións presentadas contra Conde-Pumpido a decisión adoptada no conclave do 8 de outubro. O presidente do TC respondeu a Macías que a súa petición quedaba denegada, "tendo en conta que nos incidentes de recusación que se invocan non existe identidade de suxeitos nin de obxecto". Neste sentido, precisou que "dous delas exponse pola parte recorrente e outra polo avogado do Estado e refírense a maxistrados distintos en función de causas de recusación diferentes, con motivacións manifestamente distintas e fundadas cada unha delas, en feitos tamén distintos".