O gasoduto Barcelona-Marsella ultímase no Cumio Euromediterráneo de Alacante
O gasoduto Barcelona-Marsella ultímase no Cumio Euromediterráneo de Alacante
Francia, España e Portugal queren que Europa financie a metade do proxecto
Estaba previsto o primeiro encontro entre Sánchez e Meloni, pero a primeira ministra italiana non viaxará finalmente a Alacante por gripe
Pedro Sánchez e Ursula Von der Leyen (arquivo)
O corredor de hidróxeno verde Barcelona-Marsella será un dos principais asuntos que se trate este venres no IX Cumio Euromediterráneo de Alacante, o EU-MED9.
Os presidentes de España, Francia e Portugal reuniranse para pechar e anunciar os detalles técnicos do proxecto. A súa intención é que a Comisión Europea financie a metade da obra. Por isto se unirá á xuntanza a presidenta da Comisión Europea Ursula Von der Leyen.
Os resultados do encontro presentaranse á Comisión antes do 15 de decembro para poder recibir financiamento europeo.
A futura conexión enerxética entre Barcelona e Marsella é un proxecto coñecido ata o de agora como BarMar e foi rebautizado como H2Med.
O que se se sabe xa é que o corredor submarino H2Med transportará só hidróxeno verde, xa que o mecanismo de financiamento ao que se vai optar só ofrece fondos a aqueles proxectos que transporten unicamente hidróxeno.
Autonomía enerxética, gobernación económica e inmigración
Ademais dos desafíos que presenta a actual crise enerxética, o cumio abordará tamén a gobernación económica da Unión Europea , coa fixación das novas regras fiscais.
A maioría dos países que asisten á reunión de Alacante comparte formulacións comúns sobre ambos os temas.
No caso da autonomía enerxética, hai certa coincidencia ao rexeitar o tope ao gas proposto pola Comisión, ao considerar a súa proposta inicial, de 275 euros, moi elevada.
España considera ademais que unha proposta máis baixa, nos 220 euros, seguiría sendo moi afastada do aceptable e avoga por un prezo dinámico vinculado a prezos de referencia.
Sobre as regras fiscais, a maioría apoian a proposta da Comisión para empezar a discutir o asunto, sobre todo deixando atrás as regras actuais e apostando por unha senda de axuste diferenciada país por país.
