O informe da ONU na central de Zaporijia non frea as acusacións cruzadas de Ucraína e Rusia

O informe do Organismo Internacional de Enerxía Atómica (OIEA), dependente da ONU, sobre a planta de Zaporijia non serviu para frear o cruzamento de acusacións entre Rusia e Ucraína de bombardear terreos próximos á maior central nuclear de Europa e de poñer así en perigo a seguridade de Ucraína e de toda a rexión.

O Consello de Seguridade da ONU reuniuse este martes, a pedimento de Rusia, para tratar especificamente sobre a situación de Zaporijia, e fíxoo horas máis tarde de que o OIEA publicase en Viena un informe de 52 páxinas elaborado despois de que os inspectores dese organismo visitasen durante unha semana a planta, ocupada por forzas rusas case desde o inicio da invasión de Ucraína.

Curiosamente, o traballo dos inspectores e ata o seu informe final foi encomiado por todos os que interviñeron este martes no Consello, incluídos o embaixador ruso e o estadounidense, e isto aínda que non servise para establecer de onde proceden os ataques á planta, asunto crucial para establecer responsabilidades.

Sen culpas nin acusacións

Comezou a sesión cunha exposición do director xeral do OIEA, o arxentino Rafael Grossi, quen advertiu que a presenza de vehículos e equipamento militar rusos supón unha presión indebida sobre a planta e por iso deberían ser retirados; ademais, lembrou que "debe restablecerse a comunicación co regulador ucraíno, que foi interrompida".

Salvo esas dúas peticións directamente dirixidas a Rusia, a exposición de Grossi foi diplomática, no sentido de que evitou cargar unicamente as culpas nos rusos, e evitou aludir aos bombardeos que constitúen o nó da discordia das últimas semanas.

O embaixador ruso Vasili Nebenzia cominou a Grossi a especificar que equipamento ruso foi identificado polos inspectores dentro da planta, pero o arxentino non quixo entrar en detalles e abundou máis ben nos seus agradecementos a todas as partes por permitirlle realizar a súa visita, porque, lembrou, a prioridade agora é "protexer a central e establecer unha zona de seguridade".

Desconexión técnica ou redirección a Rusia

A central de Zaporijia foi desconectada da rede eléctrica ucraína desde a tarde do luns, tras ataques perpetrados o día anterior, dos que se culpan de novo Rusia e Ucraína, e esta situación supón perigos adicionais porque á falta de electricidade, os reactores nucleares non contan con refrixeración e multiplícase así o risco dunha fuga.

A desconexión de Zaporijia da rede ucraína foi en principio decidida polo Goberno de Volodimir Zelenski, pero na sesión do Consello o representante de Estados Unidos Jeffrey DeLaurentis, advertiu contra supostos plans rusos de conectar Zaporijia á rede eléctrica rusa e arrebatarlla así a Ucraína como fonte enerxética.

DeLaurentis aludiu ademais ao rexeitamento de Rusia de asinar o documento final da recente conferencia do Tratado de Non Proliferación Nuclear (TNP), algo que serviu "para mostrar a verdadeira cara de Rusia: a súa falta de compromiso sobre o uso pacífico de enerxía nuclear (que) fai dubidar sobre a confianza na súa condición de provedor de material nuclear, tecnoloxía e equipos".

Reconto de Rusia

Como Rusia convocara a sesión, tiña interese en probar a culpabilidade de Ucraína no sucedido actualmente, e así o embaixador ruso fixo un reconto pormenorizado dos ataques que segundo el lanzaron as forzas ucraínas case a diario desde o 1 de setembro contra a central.

Segundo Nebenzia, estes ataques foron a causa de que a reunión dos inspectores do OIEA e un representante da Federación Rusa se atrasase catro horas, debido a un proxectil que explotou "a só 400 metros da unidade de enerxía número 1 e supuxo unha ameaza directa contra os inspectores".

Hoxe mesmo, asegurou o embaixador, cinco proxectís saíron desde as liñas ucraínas e caeron nas proximidades da central, pero asegurou que "a radiación na planta é aínda normal".

E mentres ambas as partes se acusan de poñer en perigo a paz do mundo, o OIEA mantén dous inspectores dentro da planta a fin de establecer ao redor dela un perímetro de seguridade que ambas as partes respecten. Sen sinalar a ninguén co dedo como única garantía de seguir na súa misión.