O Supremo declara que un bico non consentido é unha "agresión sexual"

O Tribunal Supremo estableceu nunha sentenza que dar un bico sen o consentimento expreso ou tácito constitúe un delito de agresión sexual ao ser unha "intromisión na liberdade sexual" da vítima co propósito de "obter unha satisfacción sexual á conta doutro".

"A clave está no consentimento, ao punto de que se este non concorreu houbo agresión sexual", deixa claro o alto tribunal, que insiste en que "non é preciso un non da vítima ante intentos de bicar a unha muller", senón que para que non haxa delito, debe consentir.

Así o sinala a Sala do Penal na sentenza na que confirma a condena dun ano e nove meses de cárcere imposto a un policía que deu un bico na fazula a unha detida sen o seu consentimento e tentouno despois nos beizos, nos calabozos dos xulgados do Prado de San Sebastián, de Sevilla, o 5 de xaneiro de 2020.

Neste caso, o Supremo confirma o castigo que lle impuxo a Audiencia Provincial de Sevilla por un delito de abuso sexual, que agora, tras a coñecida como lei do só si é si, é un de agresión sexual, coa circunstancia agravante de prevalimento e a atenuante de embriaguez.

Xa non se trata de avaliar se houbo oposición da vítima

O Tribunal Supremo sentenza que "non se trata xa na actualidade de avaliar se existiu oposición da vítima ao acto sexual". Iso, di, "refírese xa a unha xurisprudencia antiga" e agora "é radicalmente distinto", xa que, "a clave está, ao revés, en se houbo consentimento".

Non pode entenderse, explican os maxistrados, "que exista un dereito de calquera persoa para achegarse a outra e darlle un bico cando a vítima non o admite como proba de agarimo ou afecto", pola circunstancia que sexa, senón "como un ataque persoal á súa intimidade e liberdade sexual de consentir ou non consentir quen poida achegarse á mesma para facer un acto tan íntimo e persoal como é darlle un bico".

E ven "evidente" que "o contacto fugaz dun bico non consentido supón unha invasión corporal" sobre a vítima, "que non está obrigada a admitir actos sobre o seu corpo de contido sexual, como pode ser un bico inconsentido na súa cara".

Atendendo á realidade social, o tribunal conclúe que é "indubidable a connotación sexual deste tipo de actos non consentidos, aínda que sexa fugaz, como pode ser" un bico sen consentimento.

Debe quedar "ben ás claras" que houbo consentimento

O Supremo explica que o tribunal debe interpretar "as circunstancias do caso" que "evidencien de forma clara e evidente" que existiu un consentimento, algo que debe quedar "ben ás claras".

Nos casos de "bicos roubados", sen consentimento, o Supremo sinala que estamos ante un "ataque á liberdade da muller de decidir con quen quere bicarse, ou quen acepta e admite que lle dea un bico".

É o que ocorreu no caso do axente condenado, que se aproveitou de que a vítima estaba detida, "nun medio hostil por descoñecido", e bicouna, segundo acreditou a sentenza que o condenou, que tamén reflectía que chegou a "mirarse directamente os seus xenitais e a resoprar para que a detida se fixera nel, e no estado de excitación en que se atopaba".