Trump bota area á engrenaxe do comercio mundial, por Santiago Calvo

Donald Trump vén de impoñer aranceis de ata o 25 % aos produtos importados de México e O Canadá, con obxectivos declarados de corrixir o déficit comercial, protexer a industria estadounidense e limitar o fluxo de migración e de fentanilo, considerado unha ameaza á seguridade nacional. Segundo o seu discurso, estas tarifas buscan incentivar a produción interna e recuperar empregos perdidos por procesos de deslocalización, aínda que os custos reais desta política a longo prazo son moi discutidos.

A imposición de aranceis, aínda que inicialmente parece unha medida para fortalecer a economía, encarece tanto os insumos para as empresas como os prezos finais para os consumidores. As cadeas de subministración global, que integran países e industrias, poden sufrir interrupcións ou reestruturacións que reducen a competitividade. Ademais, historicamente, medidas proteccionistas, como a Lei Smoot–Hawley na Gran Depresión, demostraron que estas políticas poden desencadear represalias comerciais e agravar as crisis económicas. Por exemplo, A China demandou os Estados Unidos ante a Organización Mundial do Comercio e O Canadá vai responder cun aumento dos aranceis tamén ata o 25 %.

Aínda que a lóxica proteccionista é defendida por certos políticos a través de argumentos populistas, afirmando que poñer os Estados Unidos primeiro e recuperar empregos é fundamental para a seguridade e o benestar do pobo, a retórica populista esconde os elevados custos macroeconómicos. O proteccionismo non só reduce o intercambio comercial, senón que tamén pode provocar un efecto cascada, elevar a inflación e afectar o poder adquisitivo da sociedade.

Esta política tamén pode ter repercusións importantes en Europa. Se os Estados Unidos continúan coa súa vía proteccionista, é posible que a Unión Europea se vexa forzada a adoptar medidas de resposta, o que afectaría o comercio transatlántico e encarecería os produtos europeos. Na contorna europea, en lugar de seguir aferrándose a modelos de regulación excesiva, que, en moitos casos, limitan a capacidade de adaptación das empresas, sería máis proveitoso apostar por unha liberalización e flexibilización da actividade económica e industrial.

Por exemplo, en España, varias cidades competiron por lograr ter a sede da Axencia Española de Supervisión da Intelixencia Artificial antes de desenvolver esta industria. Os Estados Unidos innovan, A China copia e Europa regula. Toca mudar a nosa mentalidade neste novo panorama que se presenta no comercio mundial.