A familia de Déborah dáse "por vencida" e pide o sobresemento do caso

A familia de Déborah Fernández-Cervera, a moza viguesa atopada morta no Rosal en 2002, trasladou ao xulgado a súa oposición a que se prorrogue a instrución e, en consecuencia, pide que se proceda ao sobresemento provisional da causa se se entende que non hai elementos para abrir o procedemento de xurado.

Así o declararon os avogados da familia, que se dan "por vencidos" neste caso, mentres que a nai de Déborah afirmou, na lectura dun comunicado, que vivirán "afogados na indefensión" porque a "xustiza" non os "ampara".

"Carecía de sentido continuar coa presente instrución"

"É difícil derrubar un muro con bólas de papel, por moitas que tiremos. Os familiares xa non queren soportar máis o que entenden como uns malos tratos da Administración de Xustiza, do Estado español e do Estado de dereito", indicou un dos avogados da familia, Ignacio Amoedo, ante os medios de comunicación.

Foi el quen explicou que o luns pasado se lles deu trasladado dunha providencia do 4 de xullo co obxectivo de que manifestasen a súa opinión sobre a prorrogación do caso, que finaliza nuns días.

Neste sentido, subliñou que desde que se denegou o pase a procedemento de xurado por parte da xuíza en novembro de 2022, "carecía de sentido continuar coa presente instrución" e xa en abril deste ano os avogados da familia preguntaron ao xulgado se era necesario continuar coa causa e "facer sufrir a familia" se daquela xa se pensaba (os xuíces) que a moza "non morrera de forma violenta".

"Para que seguir facendo sufrir a familia?"

"Para que manter como investigada a persoa ningunha? Para que seguir facendo sufrir a familia? Para que facer gastar diñeiro ás partes con periciais de diferente tipo? Para que seguir practicando probas? Que valor tiña o atestado de 2019 da Policía Nacional, que sinalaba unha persoa como autora da desaparición e morte de Déborah? Se consideraban que era unha invención, por que non se indicou aos axentes que fixesen ben o seu traballo?", lamentou o avogado.

Lembrou que un dos últimos episodios da instrución, a declaración do doutor Curiel, autor do informe pericial presentado o 24 de febreiro de 2021 que de modo tallante sinala que a morte da moza foi homicida, recibiu ataques para "manter a teoría da morte súbita".

Engadiu que "se segue dando voltas ao disco duro" do computador de Déborah e prognosticou que "tampouco" sacarán "nada en limpo" do teléfono da moza, "porque dúas persoas con nomes e apelidos llo quitaron cando o recolleron e apareceu vinte anos despois pero sen a tarxeta" en dependencias da Policía Nacional en Madrid xunto con efectos e documentación referentes á investigación do caso.

O avogado criticou a "inacción do Ministerio Fiscal" e, aínda que o considerou "lexítimo" porque non ve "delito" neste caso, advertiu que "choca co oficio policial de 2019, que sinalaba que había a convicción dunha morte violenta".

"Non é un adeus, é un ata logo"

O luns pasado, os letrados reuníronse cos pais de Déborah e os seus irmáns Rosa e José, que lles expresaron o seu "rexeitamento" a continuar coa instrución "ante a desidia da administración", con "rabia contida e fastío" porque "non cren no Estado de dereito" nin na Xustiza.

De todos os xeitos, o avogado matizou que o feito de que se opoñan á prórroga da instrución "non quere dicir que non se vaia seguir traballando" no caso: "Non é un adeus, é un ata logo".

"Non podemos permitir que a instrución se converta en burla á súa memoria"

A nai de Déborah leu un comunicado de agradecemento aos medios de comunicación, a "única compañía" que tiveron neste procedemento en que sentiron "o peso da Xustiza, pero non a súa protección".

Unha Xustiza que non é "cega, senón cegada", explicou antes de sinalar que queda a "sensación de ser un recordo molesto", o "erro de morrer de maneira inadecuada, facendo ruído coa memoria, mostrando os erros da investigación e do proceso, todo tan incómodo".

No comunicado falou da "vergoña da morte súbita en que tan convenientemente coinciden fiscal e defensa".

"A súa voz segue molestando, o seu recordo segue ameazando a quen a matou e a quen tan dilixentemente leva máis de dúas décadas molesto pola súa morte. A Xustiza non nos ampara, non ampara a Déborah. E non podemos permitir que a instrución se converta en burla á súa memoria. Non podemos permitir que maten tamén a súa dignidade. Ata aquí decidimos chegar no ámbito da instrución. Ata aquí a vergoña allea. Viviremos afogados na indefensión", leu.

Desexou que "isto non volva suceder" e que "ningunha filla, irmá, amiga, morra de forma tan cruel" e "sen consecuencias, sen castigo, gratis".

"Todos sabemos. Todos calamos. E este silencio, vergonzoso, pasaranos factura. A todos", concluíu.