Confirman 32 anos de prisión para un cura de Vigo que abusou de 6 menores

O Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) confirmou a condena de 32 anos e medio de prisión para Segundo C.V, profesor de relixión no colexio Salesianos de Vigo, por abusar sexualmente de seis menores que estaban ao seu cargo.

Os abusos, que se produciron en 2019 cando os nenos tiñan 15 anos, foron nun campamento en Cambados (Pontevedra), nunha peregrinación a Santiago de Compostela e nunha asociación xuvenil de Vigo que dirixía o relixioso.

A sentenza, que confirma a pena imposta pola Audiencia de Pontevedra, rexeita as alegacións do relixioso, que sostiña a tese de que os tocamentos que sufriron os menores realizáraos outra persoa.

Ese argumento, segundo o tribunal, "preséntase absolutamente fóra dos parámetros probatorios", subliñando que as probas psicolóxicas que se practicaron sobre o acusado "en nada impiden a realización de feitos como os que nos ocupan".

Ademais, aseguran que nas alegacións pretenden "establecer sombras de dúbida canto ás testificais das vítimas", as cales, segundo os maxistrados, cumpren cos parámetros de credibilidade e están corroboradas polas probas psicolóxicas practicadas aos afectados.

En relación con que os feitos non se denunciasen de inmediato, os xuíces destacan que, segundo a súa experiencia, os abusos a menores "non sempre son denunciados de modo inmediato".

Ese atraso, segundo explican na sentenza, "obedece a moitas circunstancias", entre as que citan o sentido de culpa, o medo a ser tratados como mentireiros, e a sensación de impunidade, tendo en conta a personalidade de quen realiza os abusos e a súa posición de dominio na contorna escolar ou no biolóxico, "aínda que só sexa pola diferenza de idade".

O TSXG tamén fai referencia ao argumento esgrimido no recurso en relación "cunha posible magnificación dos feitos".

Así, sinala que a posibilidade de comentar todo o ocorrido antes do inicio das dilixencias penais vén dada polo contexto en que os feitos se producen, dous campamentos e un proceso de instrución por parte do colexio "certamente innecesario".

A sentenza subliña que o sacerdote, aínda que non organizou o campamento de verán no que se produciron os abusos, "aproveitouse da circunstancia de ocupar as mesmas dependencias e compartir cos menores as noites".

Todo iso outorgoulle unha "maior facilidade" para cometer os abusos ante a confianza que tiñan nel os menores e as posibilidades que ostentaba na súa condición de director e monitor.

A superioridade do acusado sobre os menores, segundo o TSXG, é "manifesta" ao ser un profesor de relixión, director de actividades ou monitor das vítimas.

Os maxistrados engaden que esa superioridade éo tamén desde o propio recoñecemento que as vítimas fan do hoxe recorrente, precisamente considerando que é un segundo pai ou alguén en quen confiar e, por tanto, descartando de inicio calquera comportamento que puidese resultarlles prexudicial".

Esta actuación con superioridade resulta eficaz porque se desenvolve en contornas nos cales a dependencia das vítimas con relación ao recorrente non só desenvólvese no termo abstracto profesor/alumno, senón no plano concreto de quen dirixe a actividade ou é monitor dela", conclúe o fallo xudicial.

Esta sentenza non é firme e contra ela cabe presentar recurso ante o Tribunal Supremo.