O autor do crime de Velle, culpable por dous delitos de asasinato, un deles en grao de tentativa
O autor do crime de Velle, culpable por dous delitos de asasinato, un deles en grao de tentativa
Diego Rodríguez alegou que padecía esquizofrenia paranoide, pero o xurado popular decidiu por unanimidade que era plenamente consciente do que facía
A Fiscalía eleva de sete anos a sete e medio a petición de cadea
O xurado popular considera por unanimidade que o autor do crime de Velle, que custou a vida á parella do seu curmán e lesións a este, é culpable de dous delitos de asasinato, un consumado e outro en grao de tentativa, segundo o veredicto entregado este xoves. Menos de doce horas é o tempo que tardou en deliberar o xurado popular .
O veredicto de culpabilidade recolle a tese que defendía a Fiscalía, que pedía 24 anos de cárcere e que acepta o padecimiento mental do acusado, unha esquizofrenia paranoide, como atenuante, aínda que "sabía o que facía".
Feitos probados
O veredicto considera probado de forma unánime que o acusado saíu da súa vivenda coa intención de acabar coa vida do seu curmán e da súa parella aquela noite, motivo polo que colleu un coitelo na súa casa e díxolle á súa nai que ía matar coellos, pechando tras de si a porta. Ao chegar á casa onde residía o seu curmán e a súa noiva berrou "abre, abre", e cando o familiar abriu a porta abalanzouse sobre el e empezoulle a cravar o coitelo repetidamente por diversas partes do corpo.
Nese momento, apareceu a moza que lle suplicou ao acusado que parase a agresión porque "xa está morto". "Lonxe de cesar a súa actitude arremete contra ela asentándolle dúas coiteladas profundas en pescozo e tórax, para continuar propinándolle múltiples cortes por todo o corpo que lle provocaron unha hemorraxia aguda grave e a morte", dita o obxecto de veredicto declarado probado. Así mesmo, consideran que ela estaba indefensa ante a agresión.
Tamén no veredicto ven probado que tras o crime o acusado desfíxose do coitelo tirándoo nunha leira próxima antes de volver á súa residencia.
Mentres todo iso pasaba, Álvaro, ferido, conseguía arrastrarse ata o teléfono e chamar a seu pai dicindo que o seu curmán acoiteláraos, e, por se non sobrevivise, escribiu co seu propio sangue, no chan, o nome do acusado. Todo o relato foi probado por unanimidade polo xurado popular que para iso baseouse na declaración do propio sobrevivente, que resultou clave e tamén en que todo se producise de "madrugada" e a "rapidez" dos feitos.
"Sabía o que facía"
Para o xurado popular o acusado "sabía o que facía, así como as consecuencias dos seus actos" a pesar da súa esquizofrenia paranoide. Unha conclusión á que chegan "pola declaración dos forenses", que así o trasladaron en sala durante a vista oral.
Con todo, o xurado ve probado que o día dos feitos, por mor deste padecemento mental, "tiña limitada levemente a súa capacidade de entender e actuar". O que descarta o tribunal é o asañamento, unha tese que mantiñan as acusacións particulares; tanto a que representa á familia da falecida como ao sobrevivente. Os xurados non ven probado este extremo por maioría de oito votos dun total de nove baseándose nos ditames do forense.
Non apoiaron a concesión dun indulto no caso de que se solicitase e tampouco o beneficio de suspensión da execución da pena se concorresen os requisitos legais para iso.
Petición de penas
Tras o veredicto, a representante do Ministerio Público mantivo a súa petición cunha única modificación á alza: mantén os 17 anos de prisión solicitados polo asasinato e sobe medio ano, de 7 a 7 anos e 6 meses, a tentativa de asasinato que sufriu o único sobrevivente do crime do 19 de febreiro de 2021.
O avogado que representa a familia da moza asasinada solicita 20 anos de prisión polo crime, así como outros dez anos, con posterioridade, de liberdade vixiada e afastamento. Mentres que a letrada do sobrevivente pide 15 anos pola tentativa de asasinato.
A defensa pediu os graos mínimos de pena para os dous asasinatos, atendendo á atenuante por padecemento mental.
O xuízo quedou visto para sentenza.