O sobrevivente do crime de Velle: "Mireino aos ollos e vin o coitelo no meu abdome"

Álvaro Blanco, o sobrevivente do crime de Velle, prestou declaración este martes sobre os graves feitos ocorridos o 19 de febreiro de 2021, cando foi acoitelado polo seu curmán, quen á súa vez matou a que era a súa parella. Asegurou en varias ocasións que non tivo ningunha opción de defensa.

"Oín berros de abre, abre, cando vin que era o meu curmán, abrinlle a porta, mireino aos ollos e nun segundo vin o coitelo cravado no meu abdome", relatou Álvaro, quen asegura que nese momento quedou "en estado de shock".

Nunha tensa xornada, marcada pola dor por parte da única testemuña sobrevivente como da familia del e da que foi a súa parella, Ana, Álvaro lembrou o acontecido durante aquel tráxico episodio, no que resultou gravemente ferido e no que morreu a súa parella, despois de recibir -no caso dela- ata dezasete puñaladas.

Segundo a súa versión, ao oír os berros de "abre, abre" do seu curmán Diego e abrirlle a porta, este cravoulle o coitelo "no abdome". Logo, arrastrándose foi ao seu cuarto, onde había "un gran charco de sangue". Nese momento, e temendo pola súa vida, chamou os seus pais para despedirse deles.

"Eu dábame por morto, só quería despedirme dos meus pais".

A preguntas da Fiscalía, asegurou que non ten ningunha dúbida de que o acusado sabía "perfectamente" o que facía e que era descoñecedor da enfermidade que padecía. Como consecuencia das feridas, permaneceu 70 días ingresado, 13 deles en coma.

Os seus pais, que tres anos despois non se explican o ocorrido, aseguraron que as súas vidas víronse truncadas tras a morte da nova. "Ese día 19 de febreiro, Diego matou a miña filla, pero tamén me matou a min", resolveu a nai da falecida, quen recoñeceu que a súa vida non volveu á normalidade.

Esquizofrenia paranoide

Durante esta segunda xornada, os psiquiatras que atenderon a Diego antes e despois do suceso, confirmaron que o acusado sofre unha esquizofrenia paranoide, psicose, con gromos, que se poderían ver agravados porque levaba varios meses sen tomar a medicación.

Con todo, non puideron precisar se cando cometeu o crime era ou non perfectamente consciente do que facía.

Dous expertos que falaron con el durante o seu ingreso en prisión coincidiron en que o relato que ofrecía o acusado era "fluído, espontáneo e coherente" e que mesmo lles chegou a dicir que non ía falar con eles do acontecido, algo que atribuíron a un discurso "aprendido", posiblemente tras recibir algún tipo de asesoramento.

Tan só unha psiquiatra confirmou que apreciou "tinguiduras paranoides" no acusado cando falou con el nalgunha ocasión e que este chegou a relatarlle que tiña medo a Álvaro, Ana e o pai del.

Está previsto que o mércores continúe a terceira sesión coas probas periciais e as conclusións.

Por estes feitos, o acusado enfróntase a penas de 17 anos de prisión polo delito de asasinato e 7 polo de tentativa, que a acusación eleva a máis de 25, coa opción de prisión permanente revisable.

As acusacións particulares e o fiscal cren que no momento do crime Diego si sabía o que facía.

Pola súa banda, a defensa considera que Diego é unha persoa con trastorno mental que levaba nove meses sen medicar e pide un veredicto xusto valorando a situación persoal do acusado.