O acusado de tentar matar un home cun machete en Ourense di que estaba na casa cando ocorreu
Restos de ADN incriminan o procesado, que alega que se foi a casa tras ter unha pelexa coa vítima noutro pub
Enfróntase a unha petición de dez anos de cadea

O acusado de tentar matar un home dunha machetada na cabeza nunha discoteca de Ourense asegurou que, no momento da agresión, atopábase no seu piso, ao que regresara despois de manter unha discusión coa vítima que derivou en pelexa e que tivo lugar minutos antes dos feitos, polos que se enfronta a unha pena de 10 anos de cárcere.
Así o sostivo o procesado, G. E. C. V., durante o xuízo celebrado na mañá deste xoves na Audiencia Provincial de Ourense polo ocorrido na madrugada do 5 de marzo de 2023 na discoteca Luxus da capital ourensá.
Está acusado de homicidio en grao de tentativa polo que Fiscalía solicita 10 anos de cárcere. O acusado, de orixe dominicana e que se atopa en situación irregular en España, negou ser o autor do golpe cometido cun machete de 45 centímetros na cabeza da vítima, co que si recoñeceu que tivo unha pelexa antes noutro local de lecer nocturno, derivada da mala relación que mantiñan ambos desde facía un tempo.
A declaración do procesado, en prisión preventiva desde hai dous anos, pechou a rolda de testemuños do xuízo, onde a súa defensa tratou de argumentar que, en primeiro lugar, non existen probas que sitúen ao seu cliente na discoteca Luxus máis aló do testemuño do agredido, nin tampouco hai pegadas nin ADN no machete de 45 centímetros co que supostamente se propinou o golpe na cabeza da vítima. Ademais, sostén que padece un trastorno psiquiátrico e que durante aquela madrugada consumira alcol e pastillas de éxtase.
Para a Fiscalía, a rápida identificación que fixo a vítima do seu suposto agresor, unida a que foron localizados restos de ADN de ambos na cazadora que levaba o procesado a noite dos feitos, sitúa a G. E. C. V. como "claro" autor dun ataque perpetrado "por detrás" e co "claro ánimo" de "acabar coa súa vida", co que considera acreditado que se produciu a aleivosía necesaria para que o suposto penal teña a consideración de intento de homicidio.
Malas relacións previas
Na súa declaración, a vítima sinalou que o acusado é "un coñecido do barrio" co que mantiña unha mala relación derivada de "un problema" que tivera cun amigo seu. A noite do 5 de marzo atopáronse no pub Symbol, onde mantiveron unha discusión que terminou en pelexa, que ambos os implicados recoñeceron durante o xuízo e da que se responsabilizaron mutuamente.
As versións difiren no que ocorreu na discoteca Luxus. Mentres que o acusado sostén que se foi a casa tras a pelexa, a vítima afirma que se atopaba na discoteca xunto a un amigo cando, cando estaban preto da barra, recibiu un ataque por detrás cun obxecto que lle impactou na cabeza.
Reaccionou, segundo expuxo ante o tribunal, dándose a volta para enfrontarse a quen o acababa de agredir. Recoñeceu así ao acusado, co que, tras lanzarlle o vaso que tiña na man, iniciou un forcexo no que botou as mans ao obxecto que supostamente o golpeou na cabeza: un machete de 45 centímetros de longo.
Unha vez fora do local, o presunto agresor escapouse correndo e a vítima permaneceu na entrada da discoteca, onde foi atendido por unha ambulancia das feridas que presentaba na cabeza. Sostén que o machete foille arrebatado por unha terceira persoa que non logrou identificar, como si o fixo co seu agresor ao que deu nome, dirección e, mesmo, perfil en redes sociais aos axentes que compareceron no lugar.
Detención do compañeiro de piso do acusado
Pola vista xudicial pasaron oito axentes de policía que participaron no dispositivo articulado por mor dos feitos, pero non testemuñas oculares que presenciasen ningunha das dúas liortas. Tras recibir a denuncia, unha patrulla desprazouse á zona do Xardín do Posío, onde a vítima sinalara que vivía o suposto agresor.
Coa descrición achegada por este (home de pel negra, gorra e cazadora) identificaron un viandante que portaba un machete escondido dentro dunha chaqueta manchada de sangue. Tras resistirse nun primeiro momento á detención, este home finalmente indicou aos axentes que estes obxectos eran do seu compañeiro de piso, ao que atoparon no domicilio que compartían, onde foi arrestado.
Os profesionais médicos que compareceron no xuízo negaron que poida acreditarse que o acusado padeza algún trastorno psiquiátrico que afecte á súa capacidade volitiva. Tampouco que o consumo de drogas afecte a súa competencia para discernir o ben do mal.
En canto ás feridas sufridas polo agredido, os profesionais sanitarios que o atenderon trasladaron que foi un "golpe intenso" propinado por detrás que provocou unha fractura cranial "nunha persoa nova" que "por sorte" non afectou a masa cerebral, algo que podería poñer en risco na súa vida. En todo caso, subliñaron que non houbo "risco vital" e que el mesmo pediu a alta voluntaria para non quedar ingresado.
O acusado non quixo responder as preguntas da Fiscalía
Na súa quenda, o acusado, que declinou responder as preguntas do Ministerio Público e limitouse a facelo ás do seu avogado, situouse na súa casa no momento da agresión da discoteca Luxus, á que, segundo incidiu, non chegou a ir esa noite.
Sostén que aquela madrugada, na que recoñeceu consumir alcol e pastillas, mantivo unha pelexa coa vítima no pub Symbol cando este atacoulle cun "golpe no pescozo". Afirma que, acto seguido, saíu correndo e foise ao seu piso, que non abandonou ata que compareceu a policía para proceder á súa detención.
A Fiscalía mantén que G.E.C.V. debe ser condenado a unha pena de 10 anos de cárcere (ademais dunha orde de afastamento e a expulsión de España con prohibición de regreso durante 10 anos unha vez que se lle conceda a liberdade condicionada) ve acreditado tanto a autoría dos feitos como que estes son constitutivos dun delito de homicidio en grao de tentativa.
Para o primeiro, a fiscal expuxo nas súas conclusións finais que "desde o primeiro momento" o agredido achegou o nome e datos sobre o procesado e que o ADN de ambos foi localizado no plumífero que levaba o último durante o ocorrido.
En canto á cualificación dos feitos, mantén que tanto o obxecto elixido (un machete de 45 centímetros) como a forma na que se produciu o ataque (por detrás) evidencian o ánimo de acabar coa vida do agredido. Ademais, mantén que "non hai ningunha evidencia" de que o procesado sufra trastornos psiquiátricos ou que, aquela noite, presentase un estado de embriaguez que anulase a súa capacidade volitiva.
Pola súa banda, a defensa puxo o foco en que non existen restos de ADN na arma agresora e que existen "moitos motivos para poñer en dúbida o testemuño" da vítima á hora de identificar o autor do ataque.
Así, o avogado defensor desviou a responsabilidade ao compañeiro de piso do seu cliente, sen acusalo directamente. Este home, tamén de pel negra e de complexión similar ao seu defendido, atópase "en paradoiro descoñecido" e ofreceu "resistencia" aos axentes cando foi identificado, momento no que "lle botou a culpa" ao procesado cando o sorprenderon coa súa chaqueta e o machete escondido nela, como sinalou o letrado.
Ademais, incidiu en que "só" se produciu un golpe e que a vítima tivo capacidade para defenderse, o que o levou a argumentar que a xurisprudencia do Tribunal Supremo non considera suficiente o feito de que un ataque sexa "sorpresivo" para acreditar aleivosía no mesmo. O xuízo quedou visto para sentenza.