O Constitucional anula a decisión de Batet de deixar sen escano a Alberto Rodríguez

O Tribunal Constitucional (TC) estima o recurso de amparo presentado polo exdeputado de Unidas Podemos Alberto Rodríguez contra a decisión da entón presidenta do Congreso dos Deputados, Meritxell Batet, de retirarlle o escano despois de que fora condenado polo Tribunal Supremo por darlle unha patada a un policía durante unha manifestación celebrada en 2014 en Tenerife contra a lei Wert.

Segundo as fontes xurídicas consultadas por Europa Press, a maioría progresista -de 7 maxistrados contra 4- avalou o relatorio redactado por María Luisa Balaguer, que avogaba por dar a razón a Rodríguez fronte ao acordo adoptado o 22 de outubro de 2021 por Batet.

O borrador da sentenza razoa que, unha vez anulada a pena de prisión, manténdose soamente a pena de multa, non era posible aplicar o artigo 6.2 a) da Lei Orgánica de Réxime Electoral Xeral (LOREG), que provocou a perda do escano.

Ese precepto da LOREG establece que "son inelixibles os condenados por sentenza firme, a pena privativa de liberdade, no período que dure a pena".

O Supremo condenara a Rodríguez a pena de prisión de 1 mes e 15 días como autor dun delito de atentado a axente da autoridade coa pena accesoria de inhabilitación especial para o dereito de sufraxio pasivo durante o tempo da condena.

O Alto Tribunal, con todo, substituíu a pena de prisión por unha multa de 540 euros, aínda que aclarou que esta substitución da pena principal non afectaba a pena accesoria, que foi a que finalmente deu lugar a que Rodríguez perdese o seu asento no Congreso dos Deputados.

O pasado 16 de xaneiro, o Tribunal Constitucional estimou outro recurso de amparo, o presentado por Rodríguez contra esa condena, ao considerar que supuxo un "desproporcionado sacrificio" ao exdirixente morado porque perdeu o escano.

Así, ao establecer na súa primeira sentenza que a pena imposta non foi a adecuada, agora o Pleno resolveu que a pena que debeu acordarse (a multa) non podía carrexarlle a perda do escano.

Aquela primeira sentenza contou co voto particular conxunto dos maxistrados da parte conservadora, que defenderon que o Constitucional debeu rexeitar o recurso de Rodríguez. Os catro destacaron que aquela foi "a primeira vez" que unha sentenza do TC modificaba a pena que debía impoñerse a un condenado.

Pola súa banda, o maxistrado progresista Ramón Sáez emitiu o seu propio voto porque, aínda estando de acordo con o amparo a Rodríguez, cre que o TC debeu ir máis aló e apreciar que se vulnerou o seu dereito á presunción de inocencia.