O Supremo confirma a sentenza da Gürtel polo caso da visita do Papa a Valencia

O Tribunal Supremo confirmou a sentenza do caso Gürtel na peza pola visita do Papa a Valencia, que declarou probada unha estrutura societaria creada polo líder da trama, Francisco Correa, para obter adxudicacións ilegais de contratos de distintas administracións en Valencia durante os anos 2004 a 2008.

Na sentenza que agora ratifica o Supremo, a Audiencia Nacional impuxera penas de ata 15 anos e 5 meses de cárcere aos principais responsables da trama Gürtel pola visita do papa Bieito XVI a Valencia en 2006.

A maior condena, de 15 anos e 5 meses, recae no exdirixente do PP galego Pablo Crespo. A Francisco Correa impúxolle 13 anos e 7 meses de prisión; e a Álvaro Pérez, o Bigotes, 6 anos e 9 meses. Os tres estaban xa cumprindo condena por outras pezas do caso, tamén ratificadas polo Supremo.

Tamén foi condenado a 6 anos e 9 meses o exdirector da Radiotelevisión Valenciana (RTVV) Pedro García Gimeno, e a 11 e 7 meses o vicepresidente da empresa Teconsa José Luis Martínez Parra, nunha sentenza en que foron condenados 19 dos 23 acusados.

O Supremo ratifica así mesmo a tese da Audiencia respecto á existencia dun delito de malversación en concurso con outro de fraude ao constatar que, ademais de producirse "subtraccións de fondos públicos por parte de funcionarios" que debían velar polos mesmos, tamén houbo "un concerto para defraudar" a Administración mediante "distintos artificios".

Segundo confirma agora o Supremo, no mes de outubro de 2005, a organización de Correa, con motivo da visita de Bieito XVI polo V Encontro Mundial das Familias os días 7, 8 e 9 de xullo de 2006, iniciou unha serie de actuacións dirixidas a conseguir a adxudicación de modo ilícito da prestación de servizos e subministracións necesarias para o desenvolvemento do evento.

Para iso negociou co conselleiro de Agricultura, Ángel Cotino Ferrer -xa falecido-, para conseguir a adxudicación do contrato de subministración en réxime de alugueiro das pantallas e sonorización.

Varios dos acusados decidiron que o encargo e o custo da celebración deste non levase directamente pola Fundación V EMF, senón polo ente público RTVV a favor dunha empresa pantalla -TECONSA-, que á súa vez subcontratou -cando iso estaba prohibido- coa empresa IMPACTO PRODUCIÓNS SL.

RTVV adxudicou a TECONSA, mediante expediente de contratación a través dun procedemento negociado sen publicidade tramitado por urxencia, a subministración en réxime de alugueiro de equipamento de pantallas de vídeo, son e megafonía para RTVV, por un importe de 6.460.000 euros (7.493.600 euros, con IVE), moi superior ao custo real dos traballos necesarios para a súa execución.

Iso supuxo un sobrecusto con cargo aos fondos públicos da RTVV de 3.205.375,11 euros e un correlativo enriquecemento ilícito a favor dos acusados que interviñeron de forma decisiva na adxudicación.

A adxudicación a TECONSA xa estaba determinada con anterioridade, pois estaban a traballar os seus empregados para iso, así como as empresas subcontratadas APOGEE TELECOMUNICACIÓNS e IMPACTO PRODUCIÓNS, e tamén RTVV, recolle a sentenza do Tribunal Supremo.

Tratábase dunha adxudicación directa, cun expediente confeccionado infestado de irregularidades: tales como elección do procedemento negociado, cando o procedente pola contía e por non estar xustificada a urxencia, era o concurso; pregos de condicións sen prezo e con indefinición respecto ao servizo que se licitaba, falta de constancia de invitacións e da presentación das ofertas.

Tamén falta de capacidade técnica da adxudicataria para realizar tales traballos -era construtora-, que tivo que subcontratar estando prohibido, intervención dos contratistas na redacción dos pregos e do contrato e falta de dotación orzamentaria para o referido gasto.

A sentenza da Audiencia Nacional condenou a 19 acusados, por distintos delitos de prevaricación, malversación, fraude á Administración, falsidade en documento oficial, branqueo de capitais e delito contra a Facenda Pública, uns como autores, outros como cooperadores necesarios, e outros como cómplices.

Os principais acusados, moitos deles tras optar por colaborar coa Xustiza -como Correa, Crespo ou o Bigotes-, non recorreron a sentenza, si o fixeron sete exdirectivos de Teconsa e de RTVV, e cuxos recursos son os que desestimou o Supremo.

Entre outras alegacións, o alto tribunal rexeita que existise vulneración do principio de igualdade ante a Lei dos acusados non conformados respecto dos acusados-conformados, con respecto ás penas impostas e que tampouco xera indefensión.

Tamén desestima indefensión ao ser imputados algúns dos acusados transcorridos case oito anos, aínda que a Sala considera que se trata dunha anomalía procesual.

A sentenza foi ditada polos maxistrados Manuel Marchena (presidente), Juan Ramón Berdugo, Pablo Llarena, Susana Polo (relator) e Eduardo de Porres.