Ortigueira reúne as nacións celtas á calor da música

O último dato de asistencia ao Festival Internacional do Mundo Celta de Ortigueira indica que máis de 70.000 persoas acudiron a esta pequena localidade costeira ao norte da provincia da Coruña.

O Concello espera tamén "moita afluencia de xente" na súa primeira edición tras a alerta sanitaria, que comezou este domingo.

Non é un máis de tantos certames que agora asolagan o país, é unha combinación natural de música e intercambio de culturas.

Se as actuacións copan o grande escenario da Alameda, á beira da ría, a praia de Morouzos, un estalido de natureza virxe en que campistas de medio planeta conviven en plena sintonía co seu piñeiral e as súas dunas.

O alcalde Juan Penabad afirma que o festival deste ano, o máis longo da súa historia, volve priorizar a seguridade e o centro urbano queda blindado, xa que só poden entrar cos seus vehículos residentes ou persoal autorizado.

"É o que peor levo, algún veciño non o entende; a configuración de Ortigueira é un embude, saída hai unha e sei que desgusta, pero é unha semana", apunta o rexedor.

Resalta que a vila leva "dous anos sen facelo e ten un investimento, pero tamén unha repercusión moi grande" nese certame de interese turístico internacional que non concluirá ata o domingo da próxima semana, con música celta de raíz, pero tamén con fusión de estilos.

Susana Seivane ou Luar na Lubre danse a man con proxectos máis innovadores, caso de Baiuca ou o fenómeno Tanxugueiras, que xa actúan este domingo á noite.

Aínda que o evento "parou, a organización mantívose sempre viva", resalta Penabad, que incide na habitual despregadura de autobuses do areal ao núcleo urbano ou o reforzo de trens desde Ferrol.

Os folkies, como é costume, xa se deixan ver desde principios de semana polas arterias de entrada á vila de Santa Marta.

"Sentímonos moi orgullosos do festival, sabemos acollelos; fan moita promoción da vila, logo veñen en familia porque é música, pasalo ben e a relación coa sociedade de Ortigueira", puntualiza o alcalde.

Veñen de "todo o mundo, de fóra cada vez máis", e admite que a "promoción chega moi lonxe", ao que axuda que sexa gratuíto e o seu "cartel tan amplo como o deste ano", aínda que se modificou a "formulación, porque é o primeiro ano que se fai tan longo; se todo sae ben, poderíase manter".

Penabad confesa que se "expuxo facelo de pago, pero organizativamente necesitaríase unha estrutura distinta". Podería ser "economicamente interesante, pero o festival é Ortigueira e a contorna e é difícil facer un distinto".

Comeza con concertos esperados e conclúe cun domingo "das familias", en que bandas de todas as nacións celtas esperan desfilar polas rúas.

Tamén é unha "lanzadeira" para grupos que empezan e o escenario no que presume de historia a Escola de Gaitas de Ortigueira, cuxo día de protagonismo será o vindeiro venres.

O actual presidente do certame Bruno Lozano sinala a EFE: "O que máis nos preocupa é a música de rúa, xa que o festival recibe grupos de varios países, e preparar camas e asegurarse de que todo estea correcto. Estamos toda esta semana facendo de guías".

Non oculta que ao durar unha semana, é "un pouco máis preocupante" para os organizadores porque moitos teñen outros traballos e non se dedican exclusivamente ao festival nin viven da música.

Por iso, "hai que espremer ao máximo a pais, amigos ou nais e compaxinar os horarios para que todo estea a pedir de boca" e paseen grandes grupos ou cuartetos de Asturias, Bretaña ou Escocia.

Outro dos obxectivos é que os músicos estean "non simplemente na Alameda" senón "tamén noutras rúas menos transitadas", porque o festival é para todos.