Vivenda pon en marcha o seu índice de prezos de alugueiro e declara tensionados 140 municipios cataláns

O Ministerio de Vivenda e Axenda Urbana publicou este venres as resolucións polas que se determina e aproba o novo índice de prezos de referencia para limitar os alugueiros e decláranse tensionados 140 municipios cataláns durante un período de tres anos.

Tras publicarse no Boletín Oficial do Estado (BOE), e despois de someterse a participación pública, ambas as dúas resolucións da Secretaría de Estado de Vivenda e Axenda Urbana terán efectos desde o sábado 16 de marzo. Con todo, contra as mesmas poderase interpoñer un recurso de reposición perante a devandita secretaría no prazo dun mes ou un recurso contencioso-administrativo na Audiencia Nacional no prazo de dous meses.

Desta forma, ponse en marcha o novo índice -que desde o 27 de febreiro se pode consultar na web do Ministerio- e co que o Goberno busca abaratar os prezos dos alugueiros nas zonas tensionadas, unha medida estrela da lei de vivenda que entrou en vigor en maio do pasado ano, e que ata a data só se comprometeu a aplicar Cataluña.

Só Cataluña se comprometeu a aplicar a medida estrela da lei de vivenda que entrou en vigor en maio do pasado ano

Entre os municipios cataláns para os que o Govern da Generalitat de Cataluña solicitara a súa declaración como zona tensionada figuran, por exemplo, Barcelona, Badalona, Xirona, Lleida, Lloret de Mar, Mataró, Reus, Sabadell, Salou, Sant Cugat del Vallès, Sitges, Tarragona ou Terrassa, entre moitos outros.

Estas zonas terán a consideración de tensionadas durante tres anos desde a entrada en vigor do índice e nelas será de aplicación o novo índice de referencia de prezos tendo en conta que os grandes propietarios, persoas físicas ou xurídicas, serán aqueles titulares de cinco ou máis inmobles urbanos de uso residencial situados nas devanditas áreas tensionadas.

Como funciona este índice

Este mecanismo de control de prezos do alugueiro diríxese basicamente a grandes propietarios en zonas tensionadas e establece un sistema estatal de referencia baseándose nos contratos que están actualmente vivos.

No caso de País Vasco e Navarra, cun réxime diferente, vai traballar para posibilitar o desenvolvemento deste índice.

Para que se poida aplicar cómpre a declaración de zonas tensionadas, que teñen que ser solicitadas polas comunidades autónomas, que deben presentar á súa vez outra serie de medidas para corrixir os actuais desequilibrios.

Aínda que inicialmente a declaración destas zonas será por un período de tres anos, o secretario de Estado de Vivenda, David Lucas, xa indicou recentemente que podía prorrogarse este prazo se persisten os desequilibrios.

Este índice tamén é de aplicación ás vivendas que se introduzan no mercado e que non fosen alugadas nos últimos 5 anos.

Pola contra, cando a vivenda xa estea arrendada nesa zona referenciarase ao contrato anterior, aínda que se poderán facer algúns axustes á alza. Cabe lembrar que para os pequenos propietarios existe un tope nas actualizacións dos contratos do 3 %.

O índice, que recolle máis de 2 millóns de datos da Axencia Tributaria, atende á localización e superficie da vivenda e incorpora características para determinar o rango final (superficie, estado de conservación, servizos que presenta, certificado enerxético, etc). Así, fixa un rango superior e outro inferior.

De momento só Cataluña foi a única que o pediu formalmente, aínda que outras, segundo recoñeceu o número dous de Vivenda, manifestaron verbalmente esta posibilidade como Navarra, Asturias ou País Vasco. As comunidades gobernadas polo PP, que recorreu esa lei, reiteraron que non a aplicarán.

A Xunta cre que declaración de zonas de alugueiro tensionado será un "fracaso" en Galicia

A vicepresidenta segunda e conselleira de Medio Ambiente, Territorio e Vivenda en funcións, Ángeles Vázquez, avanzou que a declaración de zonas tensionadas polo alto prezo do alugueiro en Galicia vai ser "un fracaso".

Vázquez explicou que a Xunta avaliou "o que ocorreu noutros países" e a "aplicación deses índices en Galicia": "Pódovos adiantar que vai ser un fracaso", sentenciou.

Para a conselleira en funcións, a Lei de vivenda é "mala" e a proba está, sinalou, en que desde que se aprobou "un 30 % de todas as vivendas que estaban para alugar retiráronse", o que quere dicir que "algo falla".

Sobre a petición do Concello da Coruña para conseguir esa declaración de zonas tensionadas, Vázquez lembrou que lle require "o estudo que a lei lle obriga" para comprobar "se cumpre" as condicións.

Perante o "caos e a incerteza", a vicepresidenta segunda en funcións comentou que a próxima semana -día 19- manterá unha reunión cos concellos para explicarlles en detalle este asunto.

Insistiu, ademais, en que o Goberno autonómico considera que a Lei de vivenda é "inconstitucional".

Diferenzas de prezo con respecto ao mercado

Os prezos de referencia que lanza este índice causaron balbordo no sector, que considera que o desfasamento que ofrece está moi lonxe da realidade do mercado.

Neste sentido, o portal inmobiliario Idealista sostén que o índice do alugueiro aprobado polo Goberno dá uns prezos un terzo máis baixos que os do mercado, situándoos en valores de 2017.

Os Axentes da Propiedade Inmobiliaria (API) de Cataluña sitúan esta diferenza no 20 % de media.

Desde a empresa de arrendamentos Alquiler Seguro sinalan que, de media, nas 852 vivendas que analizou de doce provincias españolas, o prezo dos alugueiros está un 14 % máis caro e alertan de que o índice expón en moitas vivendas rangos de prezos mínimos de 300-400 euros, valores que hai dez anos que non se daban no mercado, cando non había déficit de oferta.

No caso de Madrid, o Ministerio observaba diferenzas do 60 % entre o mercado e o que marca o índice.