Buscan pacientes en Alacant para probar unha terapia esperanzadora para a ELA
Buscan pacientes en Alacant para probar unha terapia esperanzadora para a ELA
A terapia usa células do propio paciente que se inoculan tras a extracción
Para desenvolver o estudo precísanse 100 pacientes e nestes momentos hai 26
Os primeiros resultados son esperanzadores, cunha diminución e atraso da parálise nos músculos inxectados
Unha proba pioneira e uns primeiros resultados que traen a esperanza para lograr unha terapia que demore ou mesmo free a dexeneración muscular da Esclerose Lateral Amiotrófica, (ELA), doenza incurable, buscan con urxencia 75 pacientes de toda España para que participen de xeito voluntario no estudo.
A investigación baséase no uso das propias células do paciente extraídas da medula ósea e está liderada polo Instituto de Neurociencias (IN), centro mixto do CSIC e a Universidade Miguel Hernández (UMH) de Elx, xunto aos hospitais públicos Virgen de la Arrixaca de Murcia, Doctor Balmis de Alacant e Sant Joan d'Alacant, con financiamento do Instituto de Saúde Carlos III de Madrid e tamén doazóns particulares.
O ensaio require dun cento de enfermos voluntarios diagnosticados nun estadio temperán da ELA e tras ter que pararse a investigación por mor da pandemia sanitaria da covid-19 só se presentaron ata o de agora 26, procedentes da Comunidade Valenciana, Galicia, Castela e León, Cataluña e Andalucía.
Buscan outros 75 para chegar aos cen para que os resultados sexan aceptados pola comunidade científica e, deste xeito, a terapia poida utilizarse para calquera enfermo. Temen que o "baixón" de voluntarios poida poñer en risco o estudo.
Atraso da parálise
Un dos investigadores principais, o catedrático da UMH e científico do Instituto de Neurociencias Salvador Martínez, explicou a EFE que a fase de laboratorio e os primeiros resultados nos enfermos de ELA apuntan "o beneficio" do tratamento porque "diminúe e atrasa a parálise nos músculos onde se aplicou a terapia".
"Ofrecémonos para aplicar unha terapia que estamos convencidos de que mellora a evolución deses músculos e que cremos que pode acabar nun tratamento nesta enfermidade que aínda non ten, para que poida estar ao alcance de calquera paciente", di Martínez.
Os primeiros resultados son esperanzadores, cunha diminución e atraso da parálise dos músculos onde se inxectaron as células do propio enfermo para dar "maior capacidade funcional nos músculos que serven para moverse" coa posibilidade futura de mellorar a capacidade respiratoria se a diana é o diafragma.
Os enfermos que queiran participar na terapia (complementaria dos tratamentos xa prescritos) sométense, en primeiro lugar, a unha avaliación para determinar se teñen suficiente capacidade de forza muscular e, unha vez recrutados, deben acudir unha xornada ao hospital Virgen de la Arrixaca de Murcia para someterse a unha extracción de medula ósea coas técnicas habituais no servizo de hematoloxía.
O mesmo día, nese centro hospitalario faise unha selección das células e inxéctanse nas dúas mans e pernas do paciente. Concretamente no músculo que hai entre os dedos polgar e índice (que se usa para coller cousas) e no músculo tibial anterior (o necesario para levantar o pé ao camiñar), relatou Martínez.
Unha vez terminada esta primeira xornada, os voluntarios volven ás súas casas e só deben volver unha vez ao trimestre, e esta vez ao hospital de Sant Joan de Alacant, para un seguimento da evolución da función deses músculos e tamén neurolóxico, que termina cando se cumpre un ano.
Martínez subliñou que a incurable ELA deixou de ser unha enfermidade rara e que un dos primeiros síntomas é notar "unha pequena frouxeira muscular na parte que sexa e que ao cabo duns meses acaba diagnosticándose como ELA, o que quere dicir que se vai morrer nun prazo de entre 3 e 5 anos".
A Asociación Española de Esclerose Lateral Amiotrófica informou recentemente de que se estima que en España hai 3.000 persoas afectadas e que cada ano se diagnostican uns 900 novos casos. A metade dos enfermos falecen en menos de tres anos, o 80 por cento en menos de cinco e a maioría (o 95%) antes de 10 anos.