Crime do Ceao en Lugo: O sumario máis antigo de España chega a xuízo case 30 anos despois

Case tres décadas levan loitando por un día que pensaron que non ía chegar os familiares de Elena López e Esteban Carballedo, caixeira e repoñedor do supermercado Cash Record do Ceao en Lugo, que morreron tiroteados en 1994.

28 anos, 9 meses e 5 días despois despois do crime, o único procesado vai ser xulgado e sentará no banco da Audiencia Provincial de Lugo para responder polos feitos.

Todo sucedeu o 30 de abril de 1994, un domingo, cando contra as oito da tarde unha persoa entrou na tenda do Cash Record do Ceao. No interior estaban Elena, caixeira e Esteban, un repoñedor, xa a piques de pechar as portas. O cliente disparoulles de socato e faleceron no momento. Logrou levar case cinco millóns de pesetas e marchou do lugar, supostamente coa axuda dun cómplice que o axudou a fuxir.

Unha irmá da moza foi quen descubriu os cadáveres, pois ao ver que tardaba en regresar á casa desprazouse ata o Ceao e atopou os corpos. A Policía non deu con rastros do tirador.

Comezaba unha ardua investigación e un dos casos máis complexos do sistema xudicial español e toda unha excepción: a Audiencia Provincial de Lugo abre este luns xuízo oral contra o único acusado do crime dobre, unha vista que se basea no sumario xudicial aberto e en trámite máis antigo de España, que tardou case 30 anos en sentar un procesado no banco dos acusados.

Neste tempo, a causa estivo a piques de prescribir fronte á loita incansable das familias das vítimas que lograron que non se esquecese.

A investigación inicial, segundo denuncia a letrada da acusación, Carmen Balfagón, "deixou moito que desexar". Pouco puido determinar do autor ou autores do crime no seu momento, salvo que o ataque produciuse no momento do peche do establecemento e que as vítimas abriron a porta a unha persoa que non parecía supoñer unha ameaza para eles, polo que as súas familias sempre creron que era alguén coñecido.

Escoitas ao bordo do arquivo

Tras unha sucesión de prórrogas na investigación que parecían estériles, o xuíz encargado do caso, do Xulgado de Primeira Instancia número 1 de Lugo, decidiu poñer punto final ás pescudas cando estaban a piques de cumprirse 25 anos do asasinato dobre, o que levou ás familias para pedir a intervención da Audiencia Provincial de Lugo.

Ao bordo do arquivo definitivo, Audiencia admitiu o seu recurso e novas dilixencias, entre elas unha intervención telefónica ao sospeitoso en 2013.

Das novas dilixencias, testemuños e escoitas xurdiu, en tempo de desconto, os indicios que levaron á declaración do que hoxe é o único procesado por este crime: un hostaleiro que no momento do crime rexentaba un local na rúa Nova de Lugo e que hoxe reside en Burgos.

Manuel Juan V. C., que ten 56 anos actualmente, sentará no banco por primeira vez como único acusado dos dous crimes. Impútanselle dous delitos de asasinato, un de roubo con violencia con morte dolosa e uso de armas, e outro de tenza ilícita de armas de fogo, polo que se enfronta a 28 anos de prisión.

No xuízo fixado na Audiencia Provincial de Lugo desde o vindeiro luns, día 6, están citados a declarar unhas 60 testemuñas, segundo apunta a letrada da acusación.

Será toda unha "viaxe no tempo" a nivel xudicial, unha vista excepcional, xa que se xulgará, como determina a lei, tomando como base a lexislación existente no momento da suposta comisión do delito, isto é, de 1994. 

Implicará, entre outras cuestións, que o proceso non contará con xurado popular, encargado de emitir veredicto ns casos de homicidio, xa que a lei que o permite é dun ano despois, de 1995.

28 anos de cárcere

Para o procesado, as familias das vítimas, que exercen a acusación particular, piden 28 anos de prisión polos dous homicidios e por un delito de roubo con violencia, dado que do Cash Record do Ceao levaron tamén un botín duns cinco millóns de pesetas (30.000 euros).

A Fiscalía, con todo, non presentou cargos contra o procesado, pois non ve probas de cargo contra el, e pide o sobresemento da causa.

Na orde de apertura de xuízo oral, a maxistrada recoñece que as probas contra o acusado non son só "conxecturas ou simples sospeitas", senón que existen indicios de criminalidade e relación con este caso, e aféalle a súa pouca colaboración.

"O procesado seguiu a tónica de negar mesmo feitos obxectivos que constan no sumario, tales como a súa familiaridade coas armas, pois foi condenado por un delito de posesión de armas sen licenza ou permiso; ou negando que conducira vehículo ningún na súa vida debido a que carece de permiso oficial, cando consta a condena en dúas ocasións por condución sen permiso oficial", recalca a xuíza.

Entre as causas anteriores, tamén figura unha de tráfico de drogas.