Nove detidos na empresa Herrero Brigantina por estafar ata 70 millóns de euros

A Policía Nacional detivo nove responsables da empresa Herrero Brigantina supostamente implicados nunha macroestafa piramidal mediante produtos de investimento de aparente rendibilidade cos que defraudaron entre 40 e 70 millóns de euros a multitude de aforradores de toda España.

A banda utilizaba unha trama societaria complexa, composta por 21 sociedades constituídas en España, o Reino Unido e os Estados Unidos, e unha rede de oficinas distribuídas en 27 provincias do territorio nacional.

Segundo informou a Dirección Xeral da Policía, a investigación comezou por mor da denuncia dunha coñecida aseguradora polo uso indebido da súa marca por parte dun grupo financeiro.

A esa sucedéronselle outros centos de denuncias, tanto en dependencias policiais como nos xulgados, de vítimas que investiran entre 5.000 e dous millóns de euros en produtos ofrecidos polas diversas sociedades da trama e que non podían recuperar o seu diñeiro.

A medida que a estafa gañaba notoriedade fóronse abrindo multitude de procedementos xudiciais que finalmente foron asumidas polo xuíz da Audiencia Nacional Santiago Pedraz.

Foi o pasado febreiro cando o maxistrado abriu dilixencias contra Herrero Brigantina, que se sumaron ás xa iniciadas contra Herrero Brigantina Servizos Financeiros e North Atlantic Insure Broker.

A querela que deu pé ao procedemento, presentada pola Asociación Nacional en Defensa do Consumo Español de Servizos (ANCES), dirixiuse inicialmente contra ambas as dúas sociedades, e posteriormente foi ampliada ao conselleiro delegado de Herrero Brigantina, Juan Carlos González Herrero, a súa esposa e vicepresidenta da empresa, Kelly Galeano, e oito persoas máis.

Segundo as pescudas, podería haber preto de 350.000 afectados -entre pemes, autónomos e particulares- aos que defraudarían entre 40 e 70 millóns de euros.

Unha estafa tipo "Ponzi"

A macroestafa realizábase mediante un esquema Ponzi, no cal os novos investidores pagaban as rendibilidades dos investidores anteriores. A armazón ofrecíalles produtos financeiros cunha rendibilidade atractiva a medio ou longo prazo, facéndolles crer que os produtos estaban apoiados por entidades aseguradoras de primeiro nivel.

Segundo o estudo dos movementos entre contas levado a cabo no marco das pescudas, era inviable que os membros da trama puidesen devolver o diñeiro os investidores, e moito menos pagarlles o beneficio prometido.

Deste xeito, os primeiros lograron recuperar o seu diñeiro e os xuros, pero o resto perdeu todos os seus aforros ou boa parte deles.

Para gañar a confianza dos seus clientes, primeiro crearon unha grande infraestrutura de 29 oficinas despregadas en 27 provincias, para as que contrataron comerciais con experiencia no mundo da banca e os seguros a quen lles ofrecía un salario substancioso.

Por outra banda, empezaron pagando a rendibilidade aos investidores que solicitaban o rescate, provocando que falasen ben da trama a outras persoas, e levaron a cabo campañas de márketing para crearse unha imaxe de éxito.

Ademais, para reforzar a aparencia de solvencia económica, falsificaron escrituras públicas de ampliacións de capital millonarias que realmente non existiron.

O seu labor chegou a ser premiado por diferentes organismos e recoñecida en distintos medios de comunicación, pero nin a Dirección Xeral de Seguros e Fondos de Pensións nin o Banco de España autorizaran ás sociedades do grupo para operar no ámbito do investimento particular.

Tras analizar as máis de 130 contas a nome dos investigados, os axentes determinaron que parte dos fondos da armazón foron empregados para o enriquecemento persoal do principal investigado e a súa muller, así como -en menor medida- do resto dos sospeitosos.

Outra parte do diñeiro utilizárona para a expansión do seu negocio ilícito e para pagar produtos e servizos de luxo, como voos privados, alugueiro de iates, compra ou alugueiro de vehículos de alta gama, reloxos de luxo ou estancias en hoteis de cinco estrelas.

Detidos en Ponferrada e Madrid

A mediados de 2023, o principal investigado, ao ter coñecemento da investigación policial, comezou a desfacerse de bens inmobles ao seu nome e a expatriar o seu capital fóra de España.

Cando a súa estrutura empresarial colapsou e a estafa quedou en evidencia, fuxiu a Colombia e o pasado decembro, ao regresar a España, foi detido no aeroporto Adolfo Suárez Madrid-Baraxas. O xulgado ordenou a retirada do seu pasaporte coa fin de evitar que volvese abandonar o país.

En marzo deste ano levou a cabo a segunda parte do operativo, en que os axentes detiveron outras sete persoas e rexistraron o domicilio do suposto xefe e a súa muller en Ponferrada (León), onde interviñeron material informático, documentación relacionada coa trama e coches, reloxos e bolsos de luxo.

Xa en maio culminaron a investigación co rexistro do arquivo central e a sede do grupo financeiro, tamén en Ponferrada, onde arrestaron ao noveno sospeitoso e apreixaron contratos de máis de 200 vítimas. Unha décima persoa quedou imputada, pero non detida.

Os axentes bloquearon numerosas contas bancarias e pólizas de seguros, tanto da trama societaria como dos investigados, e embargaron nove inmobles de forma preventiva.

En concreto, unha Sociedade de Investimento de Capital Variable (SICAV) con máis de 1,5 millóns de euros, 540.000 euros en contas bancarias, 48.000 euros de plans de pensións e 120.000 euros en pólizas.