O Supremo avala a obriga de que o prezo en orixe do leite cubra os custos de produción

 O Tribunal Supremo avalou o real decreto aprobado en maio de 2022 polo Goberno que obriga a que o prezo do leite pactado entre as partes (gandeiro e industria) cubra o custo de produción.

O tribunal desestima o recurso contencioso-administrativo que interpuxo a Federación Nacional de Industrias Lácteas (Fenil) contra o devandito decreto, que aborda as condicións de contratación neste sector gandeiro.

Para o alto tribunal, esta medida aprobada polo Executivo central é "proporcional" desde a perspectiva do dereito europeo e constitucional.

Ademais, segundo recolle a sentenza, "non pode considerarse, tampouco desde a perspectiva da liberdade de empresa constitucionalmente garantida, que a medida discutida sexa irrazoable, manifestamente inadecuada ou arbitraria en relación co obxectivo perseguido ou se era ou non a mellor posible para alcanzalo".

Entre outros argumentos para rexeitar o recurso, o Supremo lembra que é unha medida que "parte dunha realidade nin sequera cuestionada frontalmente na demanda: que o sector agroalimentario en xeral e, dentro del, o sector lácteo en particular, se atopa nun estado de vulnerabilidade".

Unha vulnerabilidade motivada, entre outras razóns, polo carácter "perecedoiro e non almacenable do produto", así como pola "atomización dos axentes que interveñen nas distintas fases produtivas e o consecuente desequilibrio das súas posicións negociadoras".

Para o Supremo, a obriga de que o prezo cubra o custo efectivo de produción "persegue un obxectivo lexítimo de evitar prácticas desleais en detrimento da parte máis débil da cadea, os produtores".

Vea unha medida "adecuada" para "fortalecer a súa poder de negociación e reequilibrar a súa posición" na cadea que posibilita ter unha "liberdade de negociación real e unha competencia efectiva, que limita, pero non elimina a liberdade de negociación do prezo, mellorando o funcionamento da cadea alimentaria".